Ministr abarony Rasii pryvioz u Minsk panno z kopijami savieckich ordenaŭ.
Rasijski ministr abarony Siarhiej Biełavusaŭ padaryŭ Alaksandru Łukašenku panno z replikami vyšejšych savieckich ordenaŭ časoŭ Druhoj suśvietnaj vajny.
U nabory 13 uznaharod: miedal «Załataja Zorka», jakaja ŭručałasia Hierojam Savieckaha Sajuza, orden «Pieramoha», orden Čyrvonaj Zorki, orden Lenina, orden Ajčynnaj vajny i inšyja.
Razam z padarunkam Biełavusaŭ pieradaŭ Łukašenku i pasłańnie ad Uładzimira Pucina.
«Litaralna siońnia nočču ja ź im razmaŭlaŭ. Jon vielmi doŭha nazyvaŭ usialakija ciopłyja słovy, jakija ja pavinien vam pieradać. Ale sutnaść u tym, što, viadoma, u nas nie prosta siabroŭstva. My ŭžo nastolki ciesna źviazany adzin z adnym, što ŭžo razumiejem adzin adnaho praktyčna biez słoŭ», — skazaŭ Biełavusaŭ.
Łukašenka paabiacaŭ vystavić panno ŭ Pałacy Niezaležnaści.
Načalnik milicyi Brahina stralaŭ u svaju žonku. Jana cudam vyžyła9
Kamientary
«…Braty maje, mužyki rodnyja. Z-pad šybienicy maskoŭskaj prychodzić mnie da vas pisaci, i, moža, raz astatni. Horka pakinuć ziamielku rodnuju i ciabie, darahi moj narodzie. Hrudzi zastohnuć, zabalić serca, — no nie žal zhinuć za tvaju praŭdu… Niama š, bratki, bolšaha ščaścia na hetym śviecie, jak kali čałaviek u hałavie maje rozum i nauku… No jak dzień z nočču nie chodzić razam, tak nie idzie razam nauka praŭdziva ź niavolaj maskoŭskaj. Dapokul jana ŭ nas budzie, u nas ničoha nie budzie, nie budzie praŭdy, bahactva i nijakaj nauki, — adno nami, jak skacinaj, varočać buduć nie dla dabra, no na pahibiel našu… Bo ja tabie z-pad šybienicy kažu, Narodzie, što tahdy tolki zažyvieš ščaśliva, kali nad taboju Maskala ŭže nie budzie.
Tvoj słuha
Jaśka-haspadar z-pad Vilni»