Siamja biełarusaŭ akazałasia ŭ dvuch roznych asiarodkach emihracyi. Muž nie moža trapić da žonki ŭ Hruziju, a jana — atrymać vizu da jaho ŭ Polšču

Siamja pakinuła Biełaruś z-za ryzyki pieraśledu Mikałaja za palityku. Spačatku jany žyli ŭ Hruzii. Ale kali ŭ 2024 hodzie tam uzros upłyŭ Rasii, u biełaruskich aktyvistaŭ źjavilisia prablemy i ŭ hetaj krainie.

Z taho času Mikałaj razam sa starejšaj dačkoj žyvie ŭ Polščy. U jaho polskija karani, pa karcie palaka jon bieź ciažkaściej atrymlivaŭ polskuju vizu, a ŭ 2025 hodzie padaŭ dakumienty na pastajanny DNŽ — ciapier jaho sprava razhladajecca.

U Taćciany taksama jość karta palaka. I raniej jana taksama bieź ciažkaściej atrymlivała vizy. Tamu para mierkavała, što ŭ hetym hodzie žančyna vyrašyć spravy ŭ Hruzii (za čas žyćcia ŭ hetaj krainie jana znajšła tam pracu), a potym razam z małodšaj pierajedzie ŭ Polšču da Mikałaja i starejšaj dački. U sakaviku 2025 hoda jany navat pryjazdžali nienadoŭha ŭ Polšču — pabyvali ŭsie razam. Kančatkovy pierajezd zapłanavali na heta leta.

Ale dla hetaha mamie z dačkoj treba było atrymać novyja vizy. Pakolki viartacca ŭ Biełaruś Taćciana nie choča ź mierkavańniaŭ biaśpieki, jana mieła namier źviarnucca ŭ konsulstva Polščy ŭ Tbilisi. Doŭhaje pražyvańnie ŭ Hruzii daje na heta prava.

«Dzicia nakiravali atrymlivać vizu ŭ Biełaruś»

U mai jana ŭpieršyniu pajšła ŭ konsulstva z usimi dakumientami, u tym liku kartaj palaka i damovaj arendy, jakaja paćviardžaje, što jany žyvuć u Hruzii. Ale supracoŭniki zapatrabavali dadatkovyja papiery. Pa-pieršaje, paćviardžeńnie pracy Mikałaja ŭ Polščy. Pa-druhoje, jon pavinien byŭ aformić u nataryusa dazvoł na vyjezd dziciaci za miažu.

Usio heta Mikałaj padrychtavaŭ i pieradaŭ žoncy ŭ Hruziju. Da spravy dałučyli dakumienty, što paćviardžajuć pryčynu, z-za jakoj Mikałaj nie moža viarnucca na radzimu i žyvie ŭ Polščy.

U lipieni Taćciana znoŭ pajšła ŭ konsulstva. Ale znoŭ biezvynikova. Akazałasia, što polski nataryus, afarmlajučy dazvoł dla dački, ukazała ŭ dakumiencie pašpartnyja danyja, u tym liku biełaruskuju rehistracyju.

— I dzicia nakiravali atrymlivać vizu ŭ Biełaruś, — raspaviadaje Mikałaj. Vidać, konsulstva paličyła, što tam dziaŭčynka pastajanna pražyvaje.

Akramia taho, pavodle jaho słoŭ, žoncy skazali, što ad momantu viartańnia z Polščy da padačy dakumientaŭ na vizu pavinna prajści šeść miesiacaŭ. Apieratyŭna znajści paćviardžeńnie takomu patrabavańniu nie ŭdałosia.

Novy płan: dačka pojdzie ŭ škołu za 25 kiłamietraŭ ad doma

Ciapier siamja rychtuje novy płan, jak abjadnacca. Pa-pieršaje, Mikałaj maje namier zrabić u nataryusa novy dazvoł — na hety raz biez ukazańnia biełaruskaj rehistracyi. Pa-druhoje, małodšuju dačku para zapisała ŭ dziaržaŭnuju škołu.

— Praŭda, bližejšuju škołu z ruskim siektaram (ruskaj movaj), dzie jaje byli hatovyja pryniać, udałosia znajści tolki za 25 kiłamietraŭ ad domu, — nie chavaje zasmučeńnia Mikałaj.

Ale zatoje tak udasca paćvierdzić, što dziaŭčynka pastajanna žyvie ŭ Hruzii. Na hetym padstavie Taćciana raźličvaje atrymać DNŽ u Hruzii dla siabie i dački — zajavy zvyčajna razhladajucca ad adnaho da niekalkich miesiacaŭ. I ŭžo z hruzinskim DNŽ u polskaha konsulstva dakładna nie budzie padstaŭ nakiroŭvać biełarusak na radzimu pa polskuju vizu.

Nastupnuju sprobu atrymać vizu zapłanavali na vierasień.

• 0
• 0
• 1
• 7
• 1
• 2
• 0
• 0