Łukašenka admoviŭsia ad pieramovaŭ z «tymi, chto razvaliŭ krainu»
«My nikomu nie zabaraniajem razmaŭlać, kali łaska. Ale mnie ź imi niama pra što razmaŭlać».
Alaksandr Łukašenka nie bačyć dla siabie pryčyn, kab sieści za stoł pierahavoraŭ z pradstaŭnikami apazicyi. Ab hetym jon zajaviŭ, adkazvajučy na pytańni žurnalistaŭ 22 žniŭnia.
«Ciapier chočuć sieści za stoł pierahavoraŭ. Idealna, jak jany razvažajuć, było b z Łukašenkam, — skazaŭ jon. — Ja z kim pavinien sadzicca za stoł? Z tymi, chto razvaliŭ krainu? Dobra, ja heta moh by pierasiahnuć. Nu a jakaja karyść ad ich? Jany što, nam niečym dapamohuć — narodu, dziaržavie? Jany nam nie pamočniki. A pa hrazi chadzić — možna brudam zamazacca. Navošta heta mnie? Heta mnie nie treba».
«My nikomu nie zabaraniajem razmaŭlać, kali łaska. Ale mnie ź imi niama pra što havaryć», — skazaŭ Łukašenka.
Kamientary
Stolki važnych tem naźbirałasia.