Łukašenka zahadaŭ pryščaplać nieluboŭ da Polščy pačynajučy sa škoły

Bolš nielha maŭčać pra «ciažki śled» polskaj ułady na biełaruskich ziemlach — treba raskazvać, «pierapyniŭšy hady maŭčańnia», zajaviŭ Alaksandr Łukašenka 17 vieraśnia na sustrečy da «Dnia narodnaha adzinstva».

«Što b ni adbyvałasia siońnia [u adnosinach Biełarusi i Polščy], my nie ličym pamyłkaj toje, što doŭhija hady imknulisia žyć z susiedziami ŭ miry, nie kidajučy ŭ tvar niepryjemnyja dla ich histaryčnyja fakty (nu što tut škadavać pra heta), — skazaŭ Łukašenka. — Pakul my dumali pra siabroŭstva, tam z nas rabili niedačałaviekaŭ i adkrytych vorahaŭ. I ŭ kultury, i ŭ navucy, i ŭ srodkach masavaj infarmacyi. U vyniku [jany] vypracavali tuju palityku, jakuju siońnia majem».

Tamu, na jaho dumku, treba bolš raskazvać pieradhistoryju pachodu Čyrvonaj armii. «Raskazvać, pierapyniŭšy hady maŭčańnia pra toje, jaki ciažki śled pakinuła polskaja ŭłada na ziemlach, adarvanych ad našaj cavieckaj respubliki, — skazaŭ Łukašenka. — Našy ludzi pavinny viedać, što biełarusaŭ rabavali, pakul etničnaja Polšča kvitnieła, što našy resursy vyvozilisia, a sielanin, jaki pracavaŭ na znos za hrošy, žyŭ u halečy i pad stracham bizuna. I hety bizun apuskaŭsia na kožnaha, chto sprabavaŭ zmahacca za svaju vieru, movu, svaju kulturu».

Treba havaryć i pra toje, što žychary Zachodniaj Biełarusi byli pazbaŭlenyja prava vučycca na rodnaj movie, pravasłaŭnyja chramy zakryvalisia, nacyjanalnyja elity i śviatary pieraśledavalisia, skazaŭ Łukašenka.

«My ŭsie pavinny pamiatać, što polskija turmy byli pierapoŭnienyja biełaruskimi patryjotami, što nacyja źniščałasia i duchoŭna, i fizična — samym žorstkim sposabam», — dadaŭ jon.

Łukašenka zahadaŭ raskazvać pra heta, pačynajučy sa školnaha padručnika i zakančvajučy ekspazicyjami ŭ muziejach. Asablivy akcent Łukašenka zrabiŭ na padručnikach: «Kali sa školnaha ŭzrostu nam udałosia pierakanać, ukłaści ŭ hałavu dziaciej toje, što my chočam i pra što havorym, značyć, my dasiahnuli pośpiechu. Potym ciažka budzie pierakanać hetych dziaciej u advarotnym».

Łukašenka dadaŭ, što pa ŭsich pieryjadach biełaruskaj historyi varta praanalizavać akcenty: jakija daty i padziei važnyja, chto hieroi, chto vorahi.

«U śviadomaści našych hramadzian ad małoha da vialikaha pavinna być jasnaje razumieńnie taho, praz što prajšoŭ naš narod — usiebakovy analiz, jakoj canoj nam dastałasia niezaležnaść i kamu my abaviazany samim faktam svajho isnavańnia», — — skazaŭ jon.

• 4
• 5
• 21
• 66
• 1
• 1
• 40
• 0