«Čornaja žamčužyna» sušyć viosły»: tyktok u zachapleńni ad vializnaha frehata, jaki pabudavaŭ piensijanier u Pinsku ŭ svaim aharodzie
Adnoj sa słavutaściaŭ Pinska staŭ dom-karabiel, jaki na svaim pryvatnym učastku pabudavaŭ zvyčajny piensijanier. Miž inšym, maryŭ jon pra ŭłasny frehat bolš za pałovu stahodździa!
Nie zaŭvažyć siarod zvyčajnych adna-dvuchpaviarchovych damoŭ na vulicy 8 Sakavika ŭ Pinsku vializny karabiel prosta niemahčyma. Jaho vyšynia 6 mietraŭ, šyrynia 4,5 mietra i daŭžynia 15 mietraŭ.
Nie dziva, što da frehata čas ad času prychodziać tyktokiery dy jutub-błohiery. A ŭ kamientaryjach žartujuć, što heta, imavierna, «Čornaja žamčužyna» sušyć viosły ŭ čyimści aharodzie, a kapitan Džek Vierabiej niedzie pobač pje piva ŭ bary.
Ale nasamreč karabiel maje nazvu «Mara», a historyja jaho stvareńnia ŭražvaje. Pra toje, kab mieć ułasny paruśnik, biełarus Ryhor Kaśko maryŭ jašče ŭ dziacinstvie.
Naradziŭsia jon u vioscy Krasijeva, što ŭ Pinskim rajonie. Zachaplaŭsia knižkami pra marakoŭ dy pirataŭ, chacieŭ, jak i jany, raśsiakać marskija chvali. U adnym ź intervju mužčyna pryznavaŭsia, što ŭžo va ŭzroście 10 hadoŭ vyrašyŭ: karabiel u jaho abaviazkova budzie.
U maładości Ryhor paśpieŭ papracavać u viaskovaj biblijatecy — čytaŭ usio, što było pra paruśniki. Kali nadyšoŭ čas słužyć u armii, sam paprasiŭsia na fłot. U vyniku try hady płavaŭ na padvodnaj łodcy.
Paśla słužby abraŭ dla siabie mienš ramantyčny šlach — staŭ piečnikom. A dalej, jak časta byvaje, zasmaktaŭ pobyt: ažaniŭsia, u siamji naradziłasia piaciora dziaciej… Nu jakija tut karabli?! Ale schavanaja ŭ daloki kutočak serca mara nikudy nie padziełasia.
Realizoŭvać zadumu Ryhor pačaŭ, kali pajšoŭ na piensiju. Teoryju karablebudavańnia jon viedaŭ, rukami pracavaŭ usio žyćcio… Dy i materyjały dla svajho budučaha frehata źbiraŭ kala 30 hadoŭ! Darečy, jaho baćka vielmi padtrymlivaŭ maru syna i taksama źbiraŭ toje, što mahło b spatrebicca pry budaŭnictvie frehata.
Krychu ličbaŭ: na spravu pajšło kala kiłamietru trosaŭ i 200 mietraŭ kanataŭ. Kanaty tut sapraŭdnyja, ich raniej vykarystoŭvali na karablach. A dla stvareńnia šmatlikich pradmietaŭ dekoru majstar vykarystoŭvaŭ padručnyja materyjały: pienapłast, viełasipiednyja šyny i navat detali staroj šviejnaj mašynki.
Usie čarciažy karabla i raźmiaščeńnie ŭ im łakacyj Ryhor rabiŭ samastojna. U intervju miascovamu telebačańniu «Pinsk» piensijanier raspaviadaŭ, što niejkija idei jamu navat śnilisia pa načach, i tady jon padskokvaŭ, kab terminova ŭsio zamalavać. Praces budaŭnictva zaniaŭ čatyry hady (z ulikam taho, što na hety čas prypała chvaroba i apieracyja). Ryhor ščyra dadaŭ, što i natchnieńnie ŭsio ž nie kožny dzień było.
Asnoŭnuju pracu mužčyna rabiŭ sam — kaža, zrabić ścieny krychu dapamahli byłyja adnakłaśniki, a dzieci dapamahali pastavić mačty.
Jość roznyja łakacyi. Naprykład, pieršy pavierch — heta byccam by častka karabla, jaki patanuŭ: tut karały, delfiny i navat škilet pirata. A ŭ kajut-kampanii možna pabačyć kufar sa skarbami.
U kamientaryjach u tyktoku pišuć, što tvorčy praces nie spyniajecca, Ryhor uvieś čas niešta robić na svaim karabli. Kažuć, što haspadara možna paprasić pakazać svoj šedeŭr.
Bieraściejec pieratvaryŭ siamitonny vałun u kamiennuju vannu
U Dobrušy školny prybiralščyk vyrabiŭ śmietnicu z parasonam i sabačkam FOTAFAKT
Biełaruska viarnułasia z Polščy i kupiła sielskuju škołu, dzie raniej vučyłasia — što jana tam robić?
Znajomaja addała minčuku stary viaskovy dom na chutary — toj pieratvaryŭ jaho ŭ šedeŭr
Kamientary