Rasijski komik, jaki jeździŭ na Danbas, daŭ kancert u Minsku i pachabna pažartavaŭ pra Kupału
Dzianis Dorachaŭ sabraŭ Pałac sportu, ale prynamsi adzin jaho žart hledačoŭ niepryjemna ździviŭ.
Dzianis Dorachaŭ — davoli viadomy i papularny ŭ Rasii komik. Jon ihraŭ u KVZ za kamandu «Kamyziaki», ź jakoj vystupaje dahetul. A jašče prasłaviŭsia dziakujučy šou «Adnojčy ŭ Rasii».
U 2023 hodzie Dorachaŭ razam sa svaim pastajannym partnioram u šou Azamatam Musahalijevym źjeździŭ na akupavany Danbas. Tam komiki vystupili pierad rasijskimi sałdatami, jakija vajujuć suprać Ukrainy.
«My pahutaryli niepasredna z vajskoŭcami, jakija abaraniajuć hetuju ziamlu. I chaču skazać pra hałoŭnuju asablivaść: jany havorać sercam, vielmi dušeŭnyja ludzi», — dzialiŭsia tady Dorachaŭ uražańniami ad kancerta.
Mnohija fanaty komikaŭ nie zrazumieli i stali abvinavačvać ich u pradažnaści. Dzianisu navat daviałosia zakryć kamientary pad dopisam pra pajezdku.
25 listapada Dorachaŭ daŭ vialiki solny stendap u Pałacy sportu ŭ Minsku. Kvitki na kancert kaštavali ad 55 da 178 rubloŭ. Miarkujučy pa ŭsim, komik prasiŭ hledačoŭ nie zdymać vystup. Ale chtości ŭsio ž taki nie pasłuchaŭsia. I zapościŭ u tyktok jaho vielmi dziŭny žart pra Janku Kupału i Jakuba Kołasa.
Vidać, heta byŭ pačatak kancerta. Dorachaŭ vyrašyŭ pachvalicca svaimi zdolnaściami i zajaviŭ, što vyvučyŭ pravilnuju nazvu krainy, u jakuju pryjechaŭ. A jašče zrazumieŭ roźnicu pamiž biełaruskimi kłasikami.
«Biełaruś, nie Biełoruśsija. Ja padrychtavaŭsia! Janka Kupała — heta piśmieńnik, a nie žonka Jakuba Kołasa. Jaki taksama piśmieńnik. Ja padrychtavaŭsia!» — pasprabavaŭ pažartavać Dorachaŭ.
Žart, vyhladaje, nie nadta zajšoŭ biełaruskaj aŭdytoryi. Prahučali vielmi redkija apładysmienty, a raśśmiajaŭsia chiba što sam aŭtar.
U kamientarach taki humar taksama nie zrazumieli. Ludzi pytajucca, dzie śmiajacca, i cikaviacca, jak uvohule za takoje možna było zapłacić hrošy. Voś tolki niekalki kamientaroŭ:
«Voś heta ŭzrovień humaru…»
«Sam pažartavaŭ, sam paśmiajaŭsia».
«Śmiajacca paśla słova łapata?»
«Cichi žach, žartavać pra znakamitych biełaruskich piśmieńnikaŭ».
«Što śmiešnaha ŭ źniavazie našych piśmieńnikaŭ?»
«Kali heta humar, to ja baleryna. Prosta soramna».
Praŭda, byli i tyja, kamu kancert vielmi spadabaŭsia. Fanaty pišuć, što žarty byli śmiešnyja, a kamu nie padabajecca, toj prosta ničoha nie razumieje ŭ humary.
Kamientary