Дастаткова пазаймацца толькі шэсць месяцаў.
Навукоўцы з Універсітэта Квінсленда (Аўстралія) выявілі, што высокаінтэнсіўныя інтэрвальныя практыкаванні прывялі да паляпшэння кагнітыўных функцый мозгу. Прычым эфект захоўваўся на працягу 5 гадоў. Вынікамі свайго даследавання вучоныя падзяліліся ў часопісе Aging and Disease.
Спачатку даследчыкі набралі групу ў цэлым здаровых добраахвотнікаў ва ўзросце 65-85 гадоў, якіх выпадковым чынам размеркавалі на адну з трох праграм практыкаванняў рознай інтэнсіўнасці: нізкай (уключалі практыкаванні на раўнавагу, расцяжку і рухальную функцыю); сярэдняй (хуткая хада на бегавой дарожцы) і высокай (чатыры цыклы бегу на бегавой дарожцы з нагрузкай, блізкай да максімальнай). Усе ўдзельнікі на працягу шасці месяцаў наведалі 72 сеансы заняткаў.
У час трэніровак, а таксама на працягу пяці гадоў пасля іх кожны месяц удзельнікі праходзілі тэсты на кагнітыўныя здольнасці і біямаркёры. Акрамя гэтага ў пачатку, праз 6, 12 месяцаў і 5 гадоў, усім было зроблена МРТ-сканаванне мозгу.
Вынікі паказалі, што праз 6 месяцаў толькі ў групы добраахвотнікаў, якія займаліся па праграме высокай інтэнсіўнасці, было выяўлена значнае паляпшэнне функцый гіпакампа — зоны мозгу, якая адказвае за навучанне і памяць ды найбольш уразлівая для нейрадэгенератыўных зменаў.
Таксама назіралася адмена памяншэння аб'ёму некалькіх рэгіёнаў мозгу, уключаючы і гіпакамп, якія звычайна адбываюцца з гадамі, паляпшэнне функцыянальнай сувязі паміж некалькімі нейроннымі сеткамі.
Вучоныя адзначаюць, што гэтыя станоўчыя змены захаваліся і праз пяць гадоў пасля пачатку заняткаў. Пры гэтым яны назіралася нават у тых людзей, якія перасталі выконваць практыкаванні.
Як сцвярджаюць аўтары, іх адкрыццё можа дапамагчы ў распрацоўцы рэкамендацый па фізічных практыкаваннях для пажылых людзей, а далейшыя даследаванні дазволяць ацаніць розныя тыпы практыкаванняў, якія можна ўключыць у праграму догляду людзей у гадах.
Цяпер даследчыкі вывучаюць генетычныя фактары, якія могуць рэгуляваць рэакцыю чалавека на фізічныя практыкаванні, каб зразумець, ці магчыма вызначыць, у каго яны выклічуць станоўчы эфект, а ў каго не.
Таксама вучоныя плануюць працягнуць даследаванні магчымасці выкарыстання біямаркёраў у якасці дыягнастычнага інструмента ўплыву фізічных практыкаванняў.
Мікола Бугай: Трэба перагарнуць старонку 2020-га і пачаць жыць новымі рэаліямі68
Каментары