Piatro Sadoŭski
Vodhuk na knihu «Pa-biełarusku ź Vincukom Viačorkam», jakaja vyjšła ŭ seryi «Biblijateka Svabody XXI stahodździe», ad Piotry Sadoŭskaha, movaznaŭcy i dyplamata.
Viadomych publičnych asobaŭ, jakija stała karystajucca našaj rodnaj movaju, ja ŭsprymaju pavodle majho subjektyŭnaha kalarovaha pola (kolery: čorny, čyrvony, zialony, błakitny, žoŭty, karyčnievy, šery, sałamiany, bieły) na płoskaści ahulnaj vyjavy fihury samoj asoby (klasyčny vid A). Bačycca ŭłasna koleravaje pole ci plamy (naturalna nasyčanyja i punkcirna-imitavanyja), intensiŭnaść vyjaŭleńnia, miesca najbolšaj kancentracyi daminantnaha koleru (hałava, serca, ruki, nohi, inšyja častki cieła), ujaŭnaja «temperatura vypramieńvańnia» i da t. p. Usio kompleksna-umoŭnaje. Peŭnyja kolery adpaviadajuć temperamentu, stupieni harmaničnaści moŭnaha vyjaŭleńnia, što peŭnym čynam lustruje stan dušy, zakampleksavanaść/harmaničnaść, mahčymaści być ščaślivym u słovie.
U asobie ź imitavanaj movaju ja baču tolki ciomna-karyčnievyja punkciry na śvietła-sałamianym poli, što jduć ad viaršyni fihury (tam, dzie hałava) da ruk i noh. Usia čyrvań — u nahach i rukach. Vykonvajucca prosta kamunikatyŭnyja dziejańni. Zialony, błakitny — amal adsutničajuć. Tam, dzie lakalizujucca serca, hrudzi, «duša» — pieravažna žoŭta. Koleravaje «tele» prajaŭlajecca niezaležna ad žanru.
Ujaŭlaju sabie moŭnyja kalarovyja «renthienaŭskija prajekcyi» Vincuka Viačorki: nasyčanaja žyćciadajnaja zieleń z kapilarami žyvoj kinavary raźlitaja harmanična ŭ konturach usiaho syluetu.
Čujna raspaviadajučy pra rodnaje słova i adčuvajučy podych inšych movaŭ — žyvych, miortvych, susiednich, dalokich — aŭtar žyvie ŭ adnoj moŭnaj systemie. I heta vyznačalna.
Siońnia naša mova nabyvaje abrysy novaha abličča: pajadnańnie zdabytkaŭ apošniaha litaraturnaha stahodździa z novym pohladam na ačyščeńnie movy ad nielinhvistyčnych naraśniaŭ. U hetym fenomen aŭtara i padrazhladnaj knižki. Napisana radasna, kampetentna i z humaram. Škada, što ja jaje ŭžo pračytaŭ u internecie.
19 traŭnia ŭ mienskaj halerei «Ŭ» adbudziecca prezentacyja ŭnikalnaje knihi — «Pa-biełarusku ź Vincukom Viačorkam». Jaje skłali vybranyja prahramy z adnajmiennaha cyklu, jakija aŭtar ciaham apošnich dvuch hadoŭ rychtavaŭ dla Radyjo Svaboda.
Ciapier čytajuć
Pamior palitviazień Valancin Štermier. «Ledź chadziŭ paśla insultu — a jaho kinuli ŭ ŠIZA»6
Kamientary