Łukašenka: Nichto na nas nie źbirajecca napadać. U tym liku ŭkraincy
Alaksandr Łukašenka siońnia naviedvaŭ Vietkaŭski rajon. Paśla narady z aktyvam Homielskaj vobłaści jon parazmaŭlaŭ ź miascovymi žycharami.
Jon, u pryvatnaści, nazvaŭ Bresckuju i Homielskuju vobłaści pryfrantavymi.
«Vy prosta małajcy. Ja voś adčuvaju, nakolki biełarusy, asabliva tut na poŭdni — Homielščyna, Brestčyna, pakolki heta pryfrantavyja vobłaści, — nakolki ludzi ŭžo pačali šanavać žyćcio. Dajcie tolki mir! Budzie vam mir, nie chvalujciesia. Hałoŭnaje, kab vy spakojna pracavali, hadavali svaich dziaciej. Vy nie chvalujciesia».
Tym nie mienš jon zaŭvažyŭ, što ŭsiakaje moža być.
«Ale ja bolš za vas razumieju, kab my nie ŭciahnulisia ŭ hetuju šyrokamaštabnuju bojniu. Dośvied jaje my vykarystoŭvajem, vyvučajem. Hladzim, kab naša armija była macniejšaj. Tamu vy nie chvalujciesia. Ja bolš vas nie chaču vajavać. U mianie taksama jość dzieci. I vy ŭsie maje dzieci. Ja nie chaču, kab mnie daviałosia vas pasyłać kudyści na front. Tamu supakojciesia, pracujcie spakojna.
Nichto na nas napadać nie źbirajecca. U tym liku ŭkraincy. Dy i zachodniki, ź jakimi ja sustrakajusia, jany mnie kažuć: «Alaksandr Ryhoravič, spadar prezident, da vas ni ŭkraincy, ni palaki nie źbirajucca». Moža, i nie źbirajucca. Ale nam treba być hatovymi da ŭsiaho. Tamu hadujcie dziaciej. Pažadana jak maha bolš», — cytuje słovy Łukašenki BiełTA.
Čytajcie taksama:
Łukašenka sprahnazavaŭ «žaleznuju dyktaturu»
Łukašenka pryjechaŭ na pole na paliravanym HAZiku ŭ supravadžeńni achoŭnika z aŭtamatam
Ciapier čytajuć
Mielnikava rychtavała svajo źniknieńnie i manipulavała atačeńniem. Pakul niajasna, ci dziejničała jana pa kamandzie ź Minska70
Kamientary