«Pakaštavaŭ biełaruski ramen — makarona ŭ mačy». Japoniec u Minsku viadzie dziŭny tyktok
Chłopiec ź Japonii, jaki pryjechaŭ žyć u Biełaruś, viadzie tyktok-akaŭnt. Čas ad času jon sprabuje razmaŭlać na biełaruskaj movie. Kaža, što pieršaja fraza, jakuju jon tut vyvučyŭ, heta: «Nastupny prypynak: Łabanka. Aściarožna, dźviery začyniajucca!». A taksama dzielicca, što jaho ŭraziła.
Miarkujučy pa tyktoku, japoniec pryjechaŭ u Biełaruś u vieraśni. Jaho sproby (chłopiec viadzie akaŭnt pad nikam Patrick Blyatman) havaryć na nie rodnaj dla siabie movie zvyčajna vyklikajuć zamiłavańnie ŭ kamientataraŭ. Niechta vypraŭlaje jaho pamyłki, niechta piša kamplimienty, a niechta ź biełarusaŭ ščyra zachaplajecca: «Jon razmaŭlaje na biełaruskaj lepiej, čym ja». Zdajecca, japoncu heta padabajecca: «DziaUj usim, chto napisaŭ mnie miły kamientaryj na biełaruskaj» (arfahrafija zachavana).
Jość siarod kamientataraŭ i tyja, chto ščyra ździŭlajecca tamu, što japoniec moža pačać razmaŭlać na biełaruskaj, a sami biełarusy — nie: «Cikava, što adkažuć biełarusy, jakim usio žyćcio niešta pieraškadžaje, kab vučyć biełaruskuju», «I jakoje ŭ ciabie apraŭdańnie na siońnia, kab nie razmaŭlać na rodnaj? Chłopča bolš biełarus, čym budź jaki miascovy».
Na pytańnie pra toje, što jon robić u Biełarusi, chłopiec nie vielmi choča raskazvać. Ale ŭ adnym ź videa jon pačaŭ havaryć, što ŭ dziacinstvie ŭ školnaj biblijatecy pabačyŭ knižku pra rasijskaha impieratara Piatra Vialikaha: «Jana była nastolki prostaja, što navat padletak z murašynym mozham zmoh jaje zrazumieć». Čamuści mienavita hetu padzieju chłopiec nazyvaje pačatkam svajho doŭhaha šlachu ŭ Biełaruś.
Pieryjadyčna japoniec dzielicca svaimi ŭražańniami ad našaj krainy. Pieršaje, što jaho ździviła, kali jon pryjechaŭ, — što ŭ mietro možna sustreć šmat ludziej u kamuflažy, a na vulicy tabie mohuć palić prosta ŭ tvar. Voś jašče jaho typovyja «asabistyja naviny japonca ŭ Biełarusi»: «pačastavaŭ taka-set za 25 rubloŭ, znajšoŭ numar telefona, kab zamović bulbu (ubačyŭ abjavu na padjeździe. — «NN»), pabačyŭ vobłaka ŭ vyhladzie karty Biełarusi (zachapiŭsia patryjatyčnym niebam. — «NN»), ustalavaŭ «tančyki» na mabilny — zaraz ja mahu likvidavać fašystaŭ kolki zachaču».
Biełaruskija varyjanty straŭ japonskaj kuchni jamu, ščyra kažučy, nie spadabalisia: «Pakaštavaŭ biełaruski ramen (japonski sup z pšaničnaj łokšynaj. — «NN»): ja by chutčej nazvaŭ heta makaronaj u mačy». Mabyć, tamu chłopiec pačaŭ zdymać videa, u jakich tłumačyć, jak pravilna hatavać japonskija stravy — pačynajučy z taho, jakija inhredyjenty možna kupić u «Hipa», a što treba zakazvać na «Vajłdbieryz».
Japonca vielmi ŭrazili biełaruskija aziory: «U rajonie Tokia aziory, u jakich možna kupacca, sustrakajucca nie časta. Kali ja ŭbačyŭ heta ŭ pieršy raz, to padumaŭ: «Ničoha sabie! Heta jak u Skyrim (kampjutarnaja hulnia. — «NN»)». Dla čałavieka, jaki ŭsio žyćcio pražyŭ u japonskim horadzie, heta vyhladała fantastyčna».
Pakul u chłopca mała padpisčykaŭ — usiaho 635. Heta moža zdavacca dziŭnym, bo zvyčajna błohi zamiežnikaŭ u Biełarusi ź cikavaściu hladziać. Dla paraŭnańnia: Kajła Pineda ź Vieniesueły, pra jakuju raniej pisała «Naša Niva», maje amal 19 tysiač padpisčykaŭ u tyktoku. Ale ž chłopiec tolki niekalki miesiacaŭ jak pačaŭ vieści akaŭnt.
Pačućcio humaru ŭ japonca davoli śpiecyfičnaje.
Jon sprabavaŭ rabić niejkija miemy, vykarystoŭvajučy biełaruski kantekst, ale atrymlivałasia davoli kryndžova — naprykład, videa z Łukašenkam, jaki byccam by havoryć na francuzskaj movie. Žartavaŭ japoniec i z taho, jak jon źmianiŭsia paśla pryjezdu ŭ Biełaruś: stylovy chłopiec čamuści pačynaje nasić šapku-vušanku sa značkom SSSR.
Ale, zdajecca, zaraz jon zrazumieŭ, jaki kantent bolš cikavy dla miascovaj aŭdytoryi.
Ciapier čytajuć
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona11
Kamientary