U Dzień rodnaj movy papularnaja piśmieńnica sabrała svaje ŭlubionyja prymaŭki, i tut palacieła

• Padaj, Boža, što vysoka, a što nizka, ja i sam vaźmu.
• I zamuž nie vyjšła, i ŭ dzieŭkach nie zastałasia.
• Čarački i rumački daviaduć da sumački!
• Z muzyki chleb nievialiki, a z hulaki — i zusim nijaki.
• Addam na Śviaty Adam.
• Hladzi taho, z čaho chleb jasi.
• Nie ŭmieješ šyć zołatam — idzi bić mołatam!
• Chadziem, baba, u čužoje siało, pačujem, što ŭ našym robicca.
• Hulaj, Ahata, zaŭtra śviata.
• Havaryŭ by katok, dy jazyk karatok.
• Što ziaziula to nie ptuška, što niaviestka nie dačuška.

«Niepraŭdzivaja, zatoje ładna skrojenaja», — prakamientavała piśmieńnica apošniuju prymaŭku, dadaŭšy jašče da kupy jašče adnu žartoŭnuju i «niepalitkarektnuju», pra palešukoŭ:

«Palešuku to i sierp dziva».

A paśla razyšłasia tak, što nakidała jašče ładnuju hurbu hetych prymavak u kamientarach:

• Hušču źjeŭ, a žyžku na kahał!
• Durniu i siem viorst nie kryvulki.
• Prylacieła kula, nie znajem adkula.
• Praz adnaho barana ŭsio stada pahana.
• Na balučaje voka ŭsio parušša lacić.
• Mała dać — brydka. A mnoha — škoda.
• Na toje i bjuć, kab baleła.
• Dali ŭ zuby i tym źviali rachuby.
• Chto padjeŭšy spać kładziecca — u taho sała zaviadziecca.
• Kašal piechatoju nie chodzić.
• Nie z našym nosam malinu klavać!
• Pjan — kapitan, a praśpicca — dyk aŭcy baicca.
• Punia zhareła. Ale ž i myšy lasnuli!
• Ad poliŭki — nožki tonieńki.
• Kasiŭ by Chviedźka, dy ŭ torbie redźka.

Čytačy ž ciešylisia, heta ŭsio čytajučy, i ščodra sypali svajo:

• Boh sirot lubić, dy ščaścia nie daje.
• Chto prastuje, toj doma nie načuje.
• Pojdzieš naciańki — patraciš dziańki.
• Ryby i zajcy zaviaduć u starcy.
• Ad kapusty dzieŭki tłusty.
• Nie rabi lichoha i nie bojsia nikoha.
• Słuchaj mianie i biada nie minie!
• Pajšoŭ za voŭnaj, a viarnuŭsia stryžanym.
• Sam nie ham i druhomu nie dam.
• Pašli durnoha, za im — druhoha.
• Nu pamreš! Budzie ziamli skvarka, ludziam čarka!
• Nie hałodnaja karova, kali pad nosam sałoma.
• Jeści — nie sraci, možna pačakaci.
• Na tabie, niaboža, što nam niahoža.
• Kudy koń z kapytom, tudy i rak z klušnioju.
• Uha, čakaj Piatra — syru źjasi.
• At, u henaj bałabołki i niasiejanaje raście.
• Svajho losu na kani na abjedzieš.
• Nie najeŭsia — nie naližašsia, pierad śmierciu nie nadyšašsia.
• Šyła-šyła — haŭnom zaviaršyła.
• Hoły, źbirajsia! — hoły hatoŭ.
• Kažuch lažyć, i durań dryžyć.
• Byli b durni, a pany znojducca.
• Žartavaŭ voŭk z kaniom, dy ŭ žmieni zuby panios.
• Byŭ by panič, kab nie śviny łyč.
• Niama horšaj doli, jak žyć biez voli.
• Žanisia, kab durni nie źvialisia.
• Pažyvi čałaviekam, sabakam pažyć jašče paśpieješ.
• Jak dudu nadźmieš, tak duda ihraje.
• Usiakamu čałavieku sonca śviecić.
• Pamirać źbirajsia, a žyta siej.
• Horš niama, kali baišsia — i hora nie minieš, i nadryžyšsia.
• Rozum nie kuleš, u hałavu nie ŭliješ.

• 66
• 0
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0
• 7