Аляксандр Івулін завёў мілага сабаку. Пра такую пароду вы, магчыма, не чулі

Блогер Аляксандр Івулін завёў сабаку. У падкасце «Нешта будзе» ён расказаў болей пра свайго новага сябра.

Дзяўчына Сашы Вераніка даўно марыла пра сабаку і хацела ўзяць пароду какапу (невялікая парода, выведзеная шляхам скрыжавання кокер-спаніэля і пудзеля). Паказвала яму шмат тыктокаў з гэтым сабакам. І ў нейкі момант сам Івулін сказаў: давай купім.

Перш чым браць гадаванца, яны пайшлі на семінар «Мой першы сабака», пасля пракансультаваліся з кінолагам.

Шмат хто раіў узяць жывёлу з прытулку. Але, як тлумачыць блогер, у Польшчы, дзе ён цяпер жыве, вельмі складана гэта рэалізаваць: «У цябе павінна быць супер шмат даведак, даходы, легалізацыя». Да таго ж Івулін хацеў выгадаваць сваю «бубінку» з маленства.

Яны загадзя выбралі заводчыка і чакалі, калі народзяцца шчанюкі.

«Як толькі ён нарадзіўся, нам усё даслалі. (…) Мы забіраем сабаку. Вераніка як класны менеджар ідзе вырашаць пытанні па аплаце. А ён такі глядзіць на мяне і бяжыць да мяне. (…) Проста пачынае лізацца. І ўсю дарогу пакуль мы ехалі ў Варшаву, ён спаў у мяне на руках», — згадвае Івулін, як праслязіўся.

«Я ў свайго сабаку ўлюбіўся ў першыя ж хвіліны. (…) Ён у нас тыдзень, трохі больш, і ён яшчэ не навучыўся спаць нармальна. Прачынаецца ноччу пару разоў, вые, скуліць. І вось высветлілася, у яго там інфекцыя нейкая ў вушку. Цяпер будзем яго лячыць», — дзеліцца сваімі клопатамі блогер.

Посмотреть эту публикацию в Instagram

Публикация от Aliaksandr Ivulin (@a_ivulin)

За сабаку разам з пашпартам на яго Саша аддаў суму каля 3400 беларускіх рублёў.

Івулін расказаў, што ў іх было некалькі варыянтаў мянушкі для сабакі. «Ярык і Брацік у мяне на стале ляжалі. Але сказалі, што не. І яшчэ Грызі — [футбаліст] Грызман мне вельмі падабаецца. Але таксама забаранілі».

У выніку спыніліся на мянушцы Падынгтан:

«Падынгтан, таму што ён рэальна падобны да медзведзяня Падынгтана. А гэта мой любімы персанаж з мультфільмаў. І ён проста такі ж… Ён такі трошкі медзведзяня. Ён таксама трапіў у добрыя рукі. Я таксама згодзен з тым, што спачатку Падынгтан-медзведзяня някепска беса*біў. І мой прыкладна такі ж. Ён яшчэ пазнае свет, а потым ён усіх пераможа і будзе самым крутым сабакам-мядзведзем на свеце».

Блогер сцвярджае, што сабакая любіць яго болей: «Я яго закалыхваю. Ён да мне на рукі ідзе, калі трэба супакоіць. Я яго супакойваю. То-бок я бацька нумар адзін. Ён мяне больш любіць».

Івулін дадае, што яго сабаку тры месяцы і ён важыць амаль чатыры кілаграмы. «Мне здаецца, мы яго раскармілі».

«Сабакі — новыя дзеці для пакалення міленіялаў, — разважае ён. — Мне здаецца, што ў цяперашнім звар'яцелым, незразумелым свеце браць адказнасць за дзяцей (…) гэта вельмі-вельмі-вельмі не таннае задавальненне. То трэба браць адказнасць пакуль толькі за сабаку».

• 3
• 0
• 4
• 5
• 0
• 0
• 0
• 1