У царкве-шэдэўры, што згарэла пад Жабінкай, да 2020 года служыў святар-палітвязень Разановіч
Затрыманыя 1 снежня 2020 года праваслаўны святар Сяргей Разановіч, яго жонка Любоў і сын Павел працягваюць адбываюць драконаўскія тэрміны, а храма, якім яны апекаваліся, не стала.
Мы часта забываем: усе культурныя каштоўнасці Беларусі — храмы, званы, абразы — створаныя на народныя грошы. У іх акумуляваныя намаганні і энергія пакаленняў продкаў. І зберагалі іх, захоўвалі нязменнымі многія пакаленні людзей. У Сцяпанках апошнімі такімі людзьмі былі Сяргей і Любоў Разановічы.
Вядома, што арганізатар антылукашысцкай падпольнай групы Мікалай Аўтуховіч бываў у Брэсце ў гасцях у сям’і Разановічаў. Па версіі следства, сям’я дапамагала гэтаму былому афганцу і прадпрымальніку хавацца. Як сцвярджала следства, Аўтуховіч з групай паплечнікаў падпальваў аўтамабілі сілавікоў, задзейнічаных у рэпрэсіях пасля выбараў 2020 года.
Чытайце таксама: «Мы выйдзем шчыльнымі радамі». Падрабязнасці таго, што адбываецца на працэсе Аўтуховіча, уражваюць і вымушаюць задумацца
За гэта Павел Разановіч атрымаў 19 гадоў зняволення, айцец Сяргей Разановіч — 16, а матушка Любоў Разановіч — 15 гадоў.
Усе яны працягваюць заставацца ў зняволенні. З гомельскай жаночай калоніі даходзіла інфармацыя пра кепскі стан здароўя Любові Разановіч.
Любоў Разановіч раней валодала службай таксі, як і Аўтуховіч. Муж Любові Сяргей Разановіч — праваслаўны святар з вёскі Сцяпанкі Жабінкаўскага раёна. Іх сын Павел Разановіч працаваў у аддзеле прымусовага выканання Ленінскага раёна Брэста.
Царкву ў Сцяпанках, разам з яшчэ чатырма помнікамі драўлянай архітэктуры Палесся, збіраліся ўключыць у спіс сусветнай спадчыны ЮНЭСКА. 25 ліпеня яна, мяркуючы па відэа, згарэла дашчэнту.
Пажарныя пакуль не паведамілі сваіх высноў аб прычынах узгарання.
Страчаны помнік драўлянага дойлідства, пабудаваны ў 1780 годзе ў стылі барока. Царква мела статус гісторыка-культурнай каштоўнасці рэспубліканскага значэння.
Журналісты «Нашай Нівы» здымалі гэтую царкву ў 2019 годзе.
Яны не дамаўляліся на здымкі, хацелі, каб рэпартаж выйшаў спантанны. Але так сталася, што па храме іх правяла матушка Любоў Разановіч — жонка тамтэйшага святара.
«Мы пазнаёміліся, калі яна, спяшаючыся, перастаўляла каля варот царквы чыйсьці скутар, што загарадзіў выезд яе чорнаму «Хюндаю»: трэба да будаўнікоў, дазнавацца, колькі фарбы закупляць на рамонт. Фарбаваць будуць, ясна, у сіні: «У іншы нам не дазволена», — расказвалі журналісты.
Некалі старажытныя грэкі, аздабляючы каменныя храмы, імітавалі з мармуру элементы драўляных канструкцый. Нашы продкі былі грэкамі наадварот: будуючы драўляныя цэрквы, яны імітавалі мураваныя. Таму храмы ў Сцяпанках, а асабліва ў Дзівіне, падобныя да класічных помнікаў віленскага барока.
Пакуль невядома, ці ацалеў звон з царквы ў Сцяпанках. Яго адлілі ў пачатку ХХ стагоддзя на ахвяраванні вернікаў, а найбольшы ўнёсак зрабіў селянін Сцяпан Аксюцік. Імя гэтага мужчыны выбітае ў бронзе на баку звона. Звон той быў адметны тым, што сцяпанкаўцам удалося яго схаваць ці выратаваць спачатку ад савецкіх бальшавікоў, пасля ад палякоў, затым ад немцаў і пасля ад другіх саветаў. Ён вярнуўся на званіцу пасля распаду СССР.
Царква ў Сцяпанках згарэла цалкам ВІДЭА
Згарэў шэдэўр народнай архітэктуры Палесся — царква ў Сцяпанках. Яна засталася на фотах «Нашай Нівы»
Згарэла адна з культавых сініх цэркваў Берасцейшчыны
Пяць унікальных драўляных цэркваў Палесся, якія абавязкова трэба ўбачыць ШМАТ ФОТА
Пяць драўляных храмаў Берасцейшчыны прапануюць унесці ў спіс ЮНЕСКА
Цяпер чытаюць
«Калаўра мы не пакрыўдзілі»: стала вядома пра новае месца працы былога старшыні Нацбанка3
Каментары