Перавыдадзеная кніга «Партызанская вайна ў Беларусі ў 1941-1944 гг.» Марка Бартушкі.
А. Смалянчук. З прадмовы да кнігі: «Праблема партызанскага руху на акупаваных нямецкім войскам тэрыторыях Беларусі ў 1941—1944 гг. надзвычай актуальная для сучаснай Беларусі. Між іншым таму, што Другая сусветная вайна (у афіцыйнай тэрміналогіі — «Вялікая айчынная вайна») з’яўляецца адным з падмуркаў т.зв. ідэалогіі беларускай дзяржавы.
Трагедыя вайны звычайна падмяняецца тэзісам пра «вялікую перамогу», да якой нейкім незразумелым чынам мае непасрэднае дачыненне цяперашняе беларускае кіраўніцтва (магчыма, як прадаўжальнік традыцый сталінскага СССР). Пры гэтым вельмі актыўна выкарыстоўваецца «міф» рэспублікі-партызанкі (БССР), хоць у памяці людзей, якія перажылі вайну і сутыкнуліся з партызаншчынай, захаваўся неадназначны вобраз «народных мсціўцаў».
-
Як бы дзейнічаў Шарль дэ Голь, калі б ён быў прэзідэнтам Беларусі?
-
«Лёс тых, хто вярнуўся, быў трагічны». 100 гадоў таму беларускія палітэмігранты прызналі Менск «адзіным цэнтрам»
-
Вацлаў Гавэл таксама адмовіўся выйсці з турмы пры ўмове выезду за мяжу. Але ён быў зусім непадобны да лідараў беларускай апазіцыі
Цяпер чытаюць
«Пераапрануўся ў амапаўца і дырыжыраваў чорнай дубінкай». Адзін з заснавальнікаў «Вольнага хору» — пра акцыі ў гандлёвых цэнтрах у 2020‑м і працу ў філармоніі ў Літве

Каментары