Pieravydadzienaja kniha «Partyzanskaja vajna ŭ Biełarusi ŭ 1941-1944 hh.» Marka Bartuški.
A. Smalančuk. Z pradmovy da knihi: «Prablema partyzanskaha ruchu na akupavanych niamieckim vojskam terytoryjach Biełarusi ŭ 1941—1944 hh. nadzvyčaj aktualnaja dla sučasnaj Biełarusi. Miž inšym tamu, što Druhaja suśvietnaja vajna (u aficyjnaj terminałohii — «Vialikaja ajčynnaja vajna») źjaŭlajecca adnym z padmurkaŭ t.zv. ideałohii biełaruskaj dziaržavy.
Trahiedyja vajny zvyčajna padmianiajecca tezisam pra «vialikuju pieramohu», da jakoj niejkim niezrazumiełym čynam maje niepasrednaje dačynieńnie ciapierašniaje biełaruskaje kiraŭnictva (mahčyma, jak pradaŭžalnik tradycyj stalinskaha SSSR). Pry hetym vielmi aktyŭna vykarystoŭvajecca «mif» respubliki-partyzanki (BSSR), choć u pamiaci ludziej, jakija pieražyli vajnu i sutyknulisia z partyzanščynaj, zachavaŭsia nieadnaznačny vobraz «narodnych mściŭcaŭ».
-
U biełaruskaj vioscy na Smalenščynie znajšli žudasnuju šaścipalcuju ruku, jakoj kala 7 tysiač hadoŭ
-
Na Miency ŭpieršyniu znajšli liciejnuju formu dla juvielirnych upryhažeńniaŭ. Heta źmianiaje ŭjaŭleńnie pra žyćcio letapisnaha Mienska
-
Navukoŭcy znajšli pachavańnie na samych staražytnych mohiłkach u Biełarusi
Ciapier čytajuć
Chrysta Hrozieŭ: ad ramantyka-radyjoamatara da čałavieka, jaki vykryŭ samyja zmročnyja tajamnicy HRU i FSB. Jak jaho vierbavała śpiecsłužba Luksiemburha i jak jon vymušany chavacca ciapier

Kamientary