Ekśpiert pra pasłańnie Łukašenki: «Jon napałochaŭ navat svaich prychilnikaŭ»
Bolš za try hadziny Łukašenka vystupaŭ z pramovaj i adkazvaŭ na pytańni padčas svajho pasłańnia da naroda i Nacyjanalnaha schodu. Ale ž što važnaha jon skazaŭ? Na što treba było źviarnuć asablivuju ŭvahu?
Razvažaje palitołah Valer Karbalevič:
«Hałoŭny sens pasłańnia byŭ taki — dakazać, što kraina viartajecca ŭ narmalny stan, dakazać, što sam Łukašenka lehitymny prezident i całkam kantraluje situacyju ŭ Biełarusi. Ale źmiest pasłańnia abvierh heta.
Kali ŭdumacca ŭ toje, što kazaŭ Łukašenka, to heta faktyčna pryznańnie taho, što Biełaruś akazałasia ŭ situacyi vostraha ŭnutranaha i vonkavaha kryzisu i heta nadoŭha.
Viartańnie da situacyi, jakaja była pierad prezidenckimi vybarami, niemahčymaje — ja maju na ŭvazie tuju samuju stabilnaść. Bo kancept stabilnaści ciaham 25 hadoŭ byŭ hałoŭnym, maŭlaŭ, kraina i nie vielmi bahataja, ale stabilnaja, biez kanfliktaŭ, u biaśpiecy.
A ciapier Biełaruś jakraz pieratvaryłasia ŭ niestabilnuju krainu: unutrany kryzis, kanflikt z susiedziami… Kraina ŭstupiła ŭ epochu destabilizacyi. Sam jon vinavacić Zachad, ale tut navat niavažna, chto vinavaty. Hałoŭnaje — usio, epocha stabilnaści skončyłasia.
Svaimi słovami pra vajnu Łukašenka napałochaŭ navat svaich prychilnikaŭ. Zadavała ž pytańnie žančyna, cikaviłasia, ci pryjdziecca joj adpraŭlać synoŭ na vajnu. I Łukašenku pryjšłosia abviarhać, zapeŭnivać, što nie budzie vajny».
Taksama Karbalevič miarkuje, što represii buduć praciahvacca, nie varta čakać adlihi.
«Dziejańni pa baraćbie z apanientami nie spyniajucca ni pierad čym, — kaža palitołah. — Była ž zajava pra toje, što navat kali ludzi viernucca z-za miažy i pakajucca, to im pryjdziecca ŭsio roŭna sieści ŭ turmu, i vyznačać, chto siadzie, budzie Azaronak.
Značyć, represii buduć mieć piermanientny charaktar i nie varta spadziavacca, što paśla refierendumu moža niešta ŭ hetym płanie źmianicca. Represii praciahnucca ŭ tych ža maštabach, pakul budzie isnavać hety režym.
Što tyčycca PVT, ajcišnikaŭ, biznesu, to bačym takuju pazicyju: luby siektar ekanomiki, navat samy prybytkovy, jaki budzie pahražać jaho ŭładzie, prosta likvidujuć. Zachavać uładu — hałoŭnaje, ekanomika na druhim płanie. Jak bačycie, supracoŭniki PVT, akazvajecca, pratestavali suprać jaho, adpaviedna, treba niejak reahavać».
Hałoŭnaja vysnova — sproba zapeŭnić hramadstva, što kraina viartajecca ŭ stan spakoju, faktyčna nie ŭdałasia, padkreślivaje Valer Karbalevič.
«Łukašenka sprabavaŭ heta danieści, ale ž sam heta abvierh šmat jakimi tezisami. Kali jon pytajecca ŭ biełarusaŭ, ci hatovyja jany płacić za niezaležnaść, to značyć jość pahroza hetaj niezaležnaści. I tady ŭźnikaje pytańnie: a jaki ž tady vynik 28-hadovaha kiravańnia Łukašenkam?
Atrymlivajecca, hetyja hady prajšli darma, kali jość pahroza niezaležnaści. Heta važny vynik, bo faktyčna sam Łukašenka hetym pryznaje, što budavaŭ niešta nie toje. U našych susiedziaŭ takoj pahrozy niama — a ŭ Biełarusi čamuści jana ŭźnikaje», — adznačyŭ ekśpiert.
Kamientary