Kola Łukašenka pryvioz baćku z Kitaja niezvyčajnyja cukierki. Biełaruskija vytvorcy zdoleli ich paŭtaryć
Alaksandr Łukašenka pryniaŭ siońnia z dakładam vice-premjera Leanida Zajca. Było abmierkavana niekalki pytańniaŭ.
Tak, niadaŭna padčas adnoj z rabočych pajezdak Łukašenka źviarnuŭ uvahu na papularny ŭ Kitai pradukt — cukierki z presavanaha suchoha małaka. Hetaj syraviny ŭ Biełarusi dastatkova, i Łukašenka prapanavaŭ arhanizavać takuju vytvorčaść i ŭ siabie. Užo vypuščana nievialikaja probnaja partyja, paviedamlaje jahonaja pres-słužba.
«Tabie cukierki daručałasia zrabić. Ty zrabiŭ ich ci nie? Kab ludzi razumieli, što ŭ nas suchoha małaka abiastłuščanaha — mora. A ŭ Kitai my padhledzieli ich technałohii vytvorčaści roznaha rodu kandytarskich vyrabaŭ, u hetym vypadku cukierak. Naohuł biez cukru z suchoha małaka. Možna dadavać tudy niejkija raślinnyja dadatki. Asabliva dla dziaciej. Ščyra kažučy, kali Mikałaj pryvioz mnie ich z Kitaja, ja pakaštavaŭ sam. Viadoma, heta nie dla mianie. Ale dzieci, maleńkija dzieci z najvialikšym zadavalnieńniem jaduć hety łasunak. Čamu my nie možam rabić heta i pradavać? I, hałoŭnaje, svaich ludziej zabiaśpiečyć».
Zajac adkazaŭ, što śpiecyjalisty adreahavali naležnym čynam, i pakazaŭ rasfasavany hatovy pradukt.
Pad vytvorčaść probnaj partyi pakul zadziejničali liniju na zavodzie miedpreparataŭ. «Tut u sastavie suchoje małako. Niekatoryja jość — dziciačaje charčavańnie da 40% dachodzić. Suchoje nieraźviedzienaje małako, syrovatka. Rozny sastaŭ. Ale vielmi pryjemnyja na smak, i dla spažyŭca dosyć niadrenny pradukt», — apisvaŭ cukierki Leanid Zajac.
«Tak, tut voś parečki dadadzienyja. Tut dadadziena askarbinavaja kisłata. Dźvie takija pihułački na kubak ciopłaj vady — jak małako. Pryjemna spažyvać. Sałodzieńkija», — dadaŭ vice-premjer.
Łukašenka kaža, što cukierki majuć dobry ekspartny patencyjał: «Bačyš, kitajcy małajcy. Jany ŭchapilisia za heta. I jany zapałanili — paŭtara miljarda čałaviek — svoj rynak voś takim łasunkam. My možam paprostu i ŭ Kitaj pastaŭlać».
«I fasoŭku dobruju zrabić, kab pakavać možna było ŭ adpaviednuju taru. I ŭsio pojdzie», — praciahnuŭ dumku Leanid Zajac.
«Treba, kab pakaštavali dzieci, darosłyja. Treba zrabić dastatkovuju kolkaść i aprabavać», — reziumavaŭ Łukašenka.
Prakurorski načalnik aburyŭsia nieabhruntavanymi zatrymańniami biełarusaŭ8
Kamientary
u apošniuju pajezdku niešta nie zaŭvažana było jaho...
niaŭžo prapanosiła Umku ? 15