Praŭładny śpiavak pajšoŭ u armiju. Paradavałasia navat niaviestka Łukašenki
«Ty sapraŭdny prykład taho, jak artyst, jaki vystupaje na viadučych placoŭkach krainy, nie biehaje ad pozvaŭ pa zamiežžach, nie admazvajecca ad słužby dziakujučy suviaziam, a słužyć na karyść Radzimy!» − napisaŭ u instahramie aŭtar himna łukašystaŭ «Lubimuju nie otdajut» Jaŭhien Alejnik i zapościŭ fota chłopca ŭ akularach z aŭtamatam.
Takim čynam kampazitar pavinšavaŭ z pryniaćciem prysiahi Ivana Aksienčyka, jaki ci to pa zakliku serca, ci to pa rašeńni vajenkamata źmianiŭ sceničny kaścium na ŭniformu. Da taho, jak stać radavym, Ivan byŭ bek-vakalistam hurta «Aŭra» (u hetym hurcie vystupaje žonka Alejnika Julija Bykava, jakaja i śpiavaje čas ad času «Lubimuju nie otdajut»), a taksama vystupaŭ z hurtam «Dobryja ludzi».
Kali vy ničoha nie viedajecie pra «Dobrych ludziej» (darečy, jaho pazicyjanujuć jak folk-hurt), to heta nie dziŭna: aficyjna pra jaho stvareńnie paviedamili tolki ŭ vieraśni — na tak zvany Dzień narodnaha adzinstva. Tady ž na patryjatyčnym forumie «My biełarusy» hurt prezientavaŭ pieśniu «Sapraŭdny biełarus». Aŭtary — tyja samyja Jaŭhien Alejnik i Julija Bykava — sabrali ŭ joj usie stereatypy pra biełarusaŭ: ad pamiarkoŭnaści da «aby nie było vajny».
Voś, naprykład, jakija słovy jość u pieśni:
«Chto padymie čarku ź pieśniaj dy pad skvarku?
Heta jon, sapraŭdny biełarus».
Navina pra toje, što praŭładny śpiavak idzie ŭ armiju, spadabałasia padpisčykam Alejnika. Navat niaviestka Łukašenki, jakaja taksama ŭ volny čas piša pieśni i vydaje ich pad psieŭdanimam Hanna Siałuk, pastaviła łajk.
Ciapier čytajuć
«Ź ludziej uziali raśpiski, kab usie maŭčali». Nieviadomy bieśpiłotnik upaŭ u noč na paniadziełak u Rečycy1
Kamientary