Sicylijskija noravy i dačka Moniki Biełučy. Raskazvajem pra samy pryhožy sieryjał viasny
Netflix źniaŭ šykoŭny sieryjał pra Sicyliju 19 stahodździa i abjadnańnie Italii ŭ adnu krainu. Navat kali Harybaldzi i sicylijskija bahaciei vas nie cikaviać, jość inšyja pryčyny źviarnuć uvahu na «Leapard».
Spačatku nievialiki histaryčny likbiez. U 1860-m na Sicyliju, dzie tady isnavała asobnaje karaleŭstva, vysadžvajecca atrad vojenačalnika Džuzepe Harybaldzi. Pačynajecca paŭstańnie, i ŭ vyniku Sicylija ŭvachodzić u skład Italii, abjadnanaj z maleńkich dziaržaŭ.
Heta epocha, jakuju vybraŭ dla svajho tvora italjanski arystakrat Džuzepe Tamazi dzi Łampieduza, aŭtar ramana «Leapard». Hetuju knihu i ekranizavaŭ Netflix u adnajmiennym sieryjale.
U centry historyi — dvaranin Fabrycya Karbiera pa mianušcy «Leapard», kniaź vydumanaha rodu Salina. Razam ź siamjoj jon prachodzić praz histaryčnyja źmieny i sprabuje ŭratavać ad ich nastupstvaŭ i blizkich, i svoj dy radavy honar.
U pačatku historyi Sicylija jašče niezaležnaja, i don Fabrycya z chvalavańniem čakaje nastupu harybaldzijcaŭ, a ŭ volny čas naviedvaje miascovych prastytutak. Ci atrymajecca ŭratavać ad paŭstancaŭ siamju i svaje vałodańni? Heta nie tak prosta, tym bolš viecier pieramien akazaŭsia nadta zaraźlivym dla niekatorych maładych sicylijcaŭ.
Asobnaja razynka «Leaparda» — maładaja italjanskaja aktrysa, jakaja, kažuć, moža z časam pieraŭzyści samu Moniku Biełučy. Heta Deva Kasel, dačka Moniki i francuzskaha akciora Viensana Kasela. Dla Devy rola ŭ «Leapardzie» stała pieršaj zaŭvažnaj akciorskaj pracaj, da hetaha jana zaśviaciłasia tolki ŭ niezaležnym italjanskim kino. Zatoje Deva ŭžo niekalki hadoŭ pracuje madellu — joj abiacajuć ledź nie bolšuju słavu, čym u jaje maci.
Deva hraje ŭ sieryjale Andžaliku Siadary, dačku sicylijskaha arystakrata i kachanuju Tankredzi, plamieńnika dona Fabrycya. Tankredzi svatajecca da Andžaliki, i ŭ hetym jamu patrebnaja padtrymka dziadźki, ale ž toj viedaje, što ŭ Tankredzi zakachałasia i jaho ŭłasnaja dačka, Kančeta.
«Leapard» — rymiejk italjanskaj stužki 1963 hoda. U toj, pieršaj ekranizacyi tvora, syhrali kinazorki Alen Dełon i Kłaŭdyja Kardynale. Heta nievierahodna pryhožy sieryjał. Vytančanyja kaściumy toj epochi, pryčoski, rekvizit, navat ubranyja stały sa stravami — prosta bujanstva farbaŭ! «Leapard» zdymali na samoj Sicylii, dzie i adbyvajecca dziejańnie hetaj historyi.
Akramia kaściumaŭ, u sieryjał prynieśli jašče i staryja noravy — niezdarma knihu, pa jakoj jaho źniali, napisaŭ arystakrat. U śviecie «Leaparda» honar i siamja značać bolej za hrošy i ziamlu, a publičnyja abrazy jašče majuć značeńnie, taksama jak i ŭmieńnie trymać siabie ŭ luboj situacyi i navat pierad akupantami tvajho vostrava.
U hetym płanie sieryjał vyhladaje padobnym da kłasičnych litaraturnych siužetaŭ pra kachańnie nakštałt «Pychi i pieraduziataści» abo «Džejn Ejr». Tak što kali vam padabajecca Džejn Ościn abo Šarłota Bronte, «Leapard» taksama moža padacca vam cikavym.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ«Miki 17»: zorka «Źmiarkańnia» hraje ŭ šalonaj kamiedyi, i heta varta bačyć
«Jabłyčny vocat» — sieryjał na realnych padziejach pra instahramnuju machlarku maštabaŭ, u jakija ciažka pavieryć
Halivudskija zorki źniali ŭ Polščy film ź lehiendaj «Brudnych tancaŭ». Bolš dušeŭnaje kino vy ŭbačycie nie chutka
Kamientary