Skandał z dykpikami Andreja Stryžaka vyklikaŭ šmat pytańniaŭ. Chiba nie hałoŭnaje ź ich — a navošta mužčyny ŭvohule rassyłajuć vyjavy svaich hienitalij, dy jašče i biez zhody atrymalnicy? Pahutaryli pra heta ź psichaterapieŭtam Iaanam Dźmitryjevym.
Iaan zaŭvažaje, što ŭ kožnaha mužčyny, jaki robić takoje, mohuć być roznyja matyvy. Pierš za ŭsio, jon zhadvaje, što navat u prymataŭ jość zvyčka demanstravać svaje pałavyja orhany, kab padniać svoj status i prademanstravać daminavańnie.
Isnuje i adpaviedny razład — ekshibicyjanizm. Jon prajaŭlajecca tym, što čałaviek demanstruje svaje pałavyja orhany i adčuvaje ad hetaha seksualnaje ŭzbudžeńnie, pry tym što moža i nie mieć mety ŭstupić u seksualny kantakt.
Jość i jašče adzin pohlad:
«Ja heta razhladaju jak niejkuju historyju ź dziacinstva. Naprykład, dziciaci patrebnaje pryznańnie jaho mužnaści, ale časam heta nie adbyvajecca, chłopčyka naadvarot saromiać i jon prachodzić praz šmat niepryjemnych pieražyvańniaŭ».
Iaan pracuje ŭ mietadzie hieštalt-terapii — zhodna ź joj, ludzi pastajanna sprabujuć zadavolić svaje patreby praz uzajemadziejańnie z usim astatnim śvietam. Z hetaha rakursu psichaterapieŭt razhladaje i pytańnie dykpikaŭ:
«Časta my sprabujem zadavolić patreby śviadoma, ale, moža, jašče čaściej my robim heta nieśviadoma. I kali mužčyna adpraŭlaje svaje foty žančynie biez zhody, heta moža być sprobaj atrymać niejkaje pryznańnie, bačnaść abo emacyjny kantakt.
U ekshibicyjaniźmie dla taho, chto demanstruje svaje pałavyja orhany, časta važna, jakaja budzie na heta emacyjnaja reakcyja. Tamu što kali ja ŭzajemadziejničaju ź inšym i baču, što jon na mianie niejak emacyjna reahuje, u niejkim sensie ja tady isnuju dla jaho. Mahčyma, samaje ciažkaje, što tut moža być dla čałavieka — heta adsutnaść reakcyi».
Iaan kaža, što kali b mužčyny, jakija rassyłajuć dykpiki, trapili na psichaterapiju, varta było b iści ŭ asensavańnie pačućciaŭ, jakija stajać za takoj zvyčkaj. Naprykład, havorka moža iści pra adzinotu, biezdapamožnaść abo niejki soram. Chutčej za ŭsio, budzie i niejkaja dziciačaja historyja, źviazanaja z adnosinami z baćkami.
Akramia hetaha, psichaterapieŭt raić amataram takoj zvyčki pašukać bolš zdarovyja sposaby ŭstupać u kantakt ź inšymi i być zaŭvažanymi, asensoŭvać svaje patreby i pačućci, šukać inšyja sposaby ich zadavalniać.
Andrej Stryžak prakamientavaŭ skandał u fejsbuku. Toj post sabraŭ bolš za 400 kamientaroŭ — jość i hnieŭnyja, a jość i tyja, dzie kamientatary, zdajecca, nie razumiejuć, u čym ža pravina Stryžaka.
Iaan zaŭvažaje, što kožny čałaviek piša svaje kamientary, sychodziačy z ułasnaj karciny śvietu, z ułasnaj historyi:
«Naprykład, bolšaść žančyn sutykalisia z seksualizavanym hvałtam, a rassyłku dykpikaŭ možna razhladać jak formu takoha hvałtu. I tamu kali jany bačać u navinach, što niechta zrabiŭ niešta takoje, tady hety čałaviek moža stać takim abjektam, na jakim jany mohuć vyrazić svaju złość, chacia taja złość była adresavanaja kamuści inšamu».
Byli i vykazvańni, što apubličvańnie kiejsa Stryžaka padryvaje davier da «Bajsoła» — na dumku niekatorych kamientataraŭ, u takim vypadku rassyłka dykpikaŭ nie źjaŭlajecca vialikaj pravinaj:
«U mianie jość idealny vobraz čahości, i tut źjaŭlajecca niešta, što ŭ jaho nie ŭpisvajecca. Tady mnie treba pierabudoŭvać svaju karcinu śvietu — maŭlaŭ, śviet nie čorna-bieły, i moža być arhanizacyja, jakaja robić šmat dobrych rečaŭ, a tut źjaŭlajecca niejki niehatyŭny fakt.
Tady treba ci razhladać biełaje jak čornaje, ci, što bolš składana dla psichiki, vytrymlivać toje, što śviet na samoj spravie rozny i ludzi byvajuć roznyja. Tyja, kaho my ličym vielmi drennymi, na samoj spravie mohuć rabić i dobryja rečy».
Iaan tłumačyć, što dla psichiki praściej dakładna vyznačyć, što dobraje i što drennaje. Kali niešta pasprabuje razburyć hetuju karcinu śvietu, čałaviek budzie supraciŭlacca — kazać, što jon nie vieryć, navat kali šmat faktaŭ buduć paćviardžać toje, što jamu nie padabajecca. Bo kali jon pavieryć, jamu budzie patrebna pierabudavać svoj pohlad na śviet.
Taksama, kaža psichaterapieŭt, čałavieku moža być składana pryznać, što jon padtrymlivaje kahości nieidealnaha. Tady i sam čałaviek nibyta pierastaje być idealnym, a psichicy takoje pieražyvać niaprosta. Voś i spracoŭvaje miechanizm abarony ad balučych pieražyvańniaŭ, kali čałaviek kaža «Ja nie vieru» ci «A što tut takoha».
Surazmoŭca raić tym, kamu chočacca rassyłać dykpiki, źviarnucca da psichołaha ci psichaterapieŭta. Sprečnaja zvyčka, pra jakuju idzie havorka, moža ŭkazvać na niejkuju hłybinnuju patrebu, jakuju možna zadavolić i inšym čynam. Prosta treba prahavaryć sa śpiecyjalistam, što adbyvajecca z vami, kali vy chočacie dasłać takoje fota, i ci atrymlivajecie vy nasamreč reakcyju, na jakuju raźličvajecie.
Kali ž vy sami paciarpieli ad niaprošanaha dykpika, Iaan rekamienduje sačyć za svajoj reakcyjaj:
«Čałaviek, jaki šle takoje fota, moža čaplacca na emacyjnuju reakcyju. Heta jak dzicia, jakoje nie atrymlivała takoj reakcyi ad baćkoŭ, tamu što pavodziła siabie dobra i jaho nie zaŭvažali. Kali takoje dzicia robić niešta drennaje, raźbivaje akno ŭ škole, jano atrymlivaje emacyjnuju reakcyju i tady adčuvaje siabie zaŭvažanym, žyvym. Šmat dla kaho atrymać niehatyŭnuju reakcyju lepš, čym nie atrymać reakcyju ŭvohule.
Ź inšaha boku, važna paznačyć miežy i nastupstvy dla čałavieka. Maŭlaŭ, kali ty praciahnieš tak rabić, ja apubliču heta ci źviarnusia ŭ palicyju. Takaja kanfrantacyja moža vyklikać šmat strachu, asabliva ŭ žančyn, ale važna pra heta kazać i źviartacca pa dapamohu da blizkich ludziej i, kali heta mahčyma, u palicyju».
Apytanka
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary