Aŭtobus z Vilni ŭ Minsk nie prapuścili praź miažu, pasažyry dabiralisia sami
Ź niadaŭniaha času ź Minska ŭ Vilniu zamiest 28 aŭtobusnych rejsaŭ u dzień jeździć tolki 15. 12 žniŭnia adrazu dva bujnyja pieravozčyki — biełaruski «Minsktrans» i litoŭski Eurolines — abviaścili pra prypynieńnie bolšaści pajezdak.
Pry hetym biełaruskaja kampanija adznačała, što źmieny ŭstupiać u siłu tolki z 14 žniŭnia. Ale z prablemami sutyknulisia ŭžo pasažyry viečarovych aŭtobusaŭ 13 žniŭnia: ludziej, što jechali ź Vilni, razvaročvali prosta na litoŭskaj miažy i nie puskali ŭ Biełaruś. U adnym ź ich była Natalla pra toje, što adbyłosia, jana raskazała «Lusterku».
Biełaruska Natalla jechała ŭ Minsk na aŭtobusie «Minsktransa» ŭviečary 13 žniŭnia. Ź Vilni jon vyjechaŭ pa raskładzie. Na miažy pierad im było jašče dva aŭtobusy, u vyniku ŭ čarzie pasažyry prastajali kala troch hadzin.
— Potym aŭtobus pierad nami (taksama «Minsktransa») raźviarnuli ŭ bok Litvy, — uspaminaje jana. — Nichto nie viedaŭ, u čym reč. My prastajali jašče — a potym raźviarnuli i nas. Pryčyna, jak nam skazali, u tym, što «Minsktrans» pieravysiŭ kvotu pieravozčyka. Paśla kiroŭca paviedamiŭ, što 16 čałaviek mohuć zabrać [dalej] — ale heta pierasadka ŭ inšy aŭtobus [jaki prapuścili praź miažu], i jana nie biaspłatnaja. Pajšli pažyłyja i siemji ź dziećmi.
Niechta vyrašyŭ prasić kiroŭcaŭ lehkavych aŭtamabilaŭ, jakija prajazdžali mima, uziać ich da siabie ŭ mašynu, kab prajści miažu, raskazvaje Natalla. Ale bolšaść pasažyraŭ zastałasia ŭ aŭtobusie. Na pytańni ździŭlenych ludziej kiroŭca skazaŭ, što moža tolki advieźci ich nazad na vakzał u Vilniu.
— Tady patelefanavała na haračuju liniju «Minsktransa» i raskazała situacyju. Jany adkazali, što viedajuć pra heta, što nie tolki nas raźviarnuli, ale ničoha z hetym zrabić nie mohuć. Na pytańnie, što rabić nam, adkaz: «Šukajcie inšyja aŭtobusy». Choć ja hladzieła — miescaŭ nie było, — raskazvaje žančyna.
Sa słovaŭ surazmoŭnicy, u kampanii skazali, što adrazu hrošy za bilet viarnuć nie mohuć. Tym časam aŭtobus pryjechaŭ nazad na vakzał u Vilniu, było ŭžo bližej da nočy. Paśla doŭhaha čakańnia biełaruscy pašancavała: u adzin z aŭtobusaŭ inšaha pieravozčyka nie pryjšli ludzi, i jana sieła na volnaje miesca. Praŭda, daviałosia kupić novy bilet.
— Daroha zaniała 15 hadzin, — apisvaje jana. — U siabie jašče nie pryjšła. Patrebnyja sutki, kab adnavić siły, a na niervy — navat bolš.
Kamientary