«Jak syn vysokapastaŭlenaha siłavika vybraŭ biełaruščynu». Voś što «Naša Niva» pisała pra knihi z łonh-lista Hiedrojcia
Siońniašni śpis naminantaŭ litaraturnaj premii imia Ježy Hiedrojcia vyznačajecca raznastajnaściu žanraŭ i niečakanym pavarotam siužetaŭ.
Dniami byŭ abvieščany doŭhi śpis adnoj z najbolš prestyžnych uznaharod u biełaruskaj kulturnaj prastory — premii imia Ježy Hiedrojcia. Zamiest tradycyjnych 12 knih u hety hodzie ŭ jaho ŭvajšło 13.
Recenzii na bolšaść ź ich «Naša Niva» publikavała.
Hieroi — padletki ź Minska, jakija baroniać śviet ad Zła
Hety artykuł raskazvaje pra knihu Valera Hapiejeva «Volniery. Biaskoncy dzień» (vydaviectva «Januškievič»).
«Parušyŭšy bieźlič praviłaŭ, padletki źbiahajuć sa škoły-kazarmy i sprabujuć znajści darohu da vioski, dzie raniej znachodziŭsia prachod u inšaśviet. Znajści jaho niaprosta, bo ciapier usio adbyvajecca nie tak, jak papiarednija razy».
Vyjšła aŭtabijahrafičnaja kniha Siarhieja Dubaŭca
Jak syn vysokapastaŭlenaha siłavika vybraŭ biełaruščynu: «Zanzibar. Staleńnie maładoj dušy» (vydaviectva «Viasna»).
«Heta aŭtabijahrafičny tekst pra toje, jak małady čałaviek u 80-ja hady adkryvaje dla siabie biełaruščynu. U knizie mnoha pra niefarmalnyja arhanizacyi tych časoŭ: ad «Majstroŭni» dy «Tałaki» da litaraturnaha abjadnańnia «Tutejšyja». Razam z tym, heta nie prosta nastalhičnyja natatki, aŭtar pravodzić paraleli z sučasnaściu, biełaruskaj rečaisnaściu 2020-ch hadoŭ».
Holenaja praŭda. Adziny ŭ Biełarusi piśmienńnik-cyrulnik apisaŭ toje, što nichto da jaho nie rabiŭ
«Stryže i piša» — Siarhiej Kalenda. Kniha vyjšła ŭ vydaviectvie Gutenberg Publisher.
«Byccam by lohkaje čytvo, u jakoje zanyrvaješ ź pieršaha skaza i hartaješ staronku za staronkaj. Bo cikava ž, jaki jašče fryk pryjdzie na stryžku ci jakaja trasca zdarycca padčas pracy».
Pavaliła mocnaja litaratura! «Pieramiena miescaŭ» Juhasi Kalady
«2017 hod. U novym «Štadlery» Minsk—Homiel mianiajucca miescami — vy viedajecie, jak heta byvaje — 40-hadovaja sudździa Albina Bahadzievič z Homiela i 24-hadovaja biespracoŭnaja Mania Kavalenka ź vioski Alešniki Jelskaha rajona. Na ranicu akazvajecca, što jany pamianialisia i ciełami».
Pra što prasiŭ Džordž Buš i jak chavali Bykava. Uspaminy dyrektara biełaruskaj słužby «Radyjo Svaboda»
Alaksandr Łukašuk «Tam, dzie niama ciemnaty: Radyjo Svaboda» (vydaviectva «Viasna»)
Pra knihu Makara Vałynkina «Apošniaje pakaleńnie» raskazvaje naš materyjał
Vyjšła kniha pra biełaruskuju moładź paśla 2020 hoda
«Časam budzie składana čytać; budzie padavacca, što heta niejkaja bahna, jakaja ciabie zasmoktvaje, što heta nadakučlivaja kniha ni ab čym. Ale apošnija try častki patłumačać, čamu tak było. Kniha raskryjecca ź inšaha boku. Kali dačytajecie da kanca, usio zrazumiejecie. Finał budzie niečakany», — zapeŭnivaje aŭtar.
«Ciapier takija knihi čytaješ z peŭnym ździŭleńniem». Biełaruski aŭtafikšn u skandynaŭskich dekaracyjach
Tak pisała Zosia Łuhavaja pra knihu «Raz na dvaccać piać tysiač hadoŭ» Anki Upała (vydaviectva Alena Kazlova).
«U tekście jość usio: i cikavyja refleksii, i vydatna prapisanyja charaktary, i vytančanyja piejzažnyja zamaloŭki. Usiaho roŭna stolki, kolki treba. Ty paśpiavaješ atrymać zadavalnieńnie ad trapnaści nazirańniaŭ, ale nie paśpiavaješ stamicca — aŭtarka rušyć dalej».
Nie kažy ty mnie słoŭ, što nie hrejuć ciapłom, Alaksandr Čarnucha
Recenzija na knihu «Hvałt», jakaja pabačyła śviet ŭ vydaviectvie «Januškievič».
«Aŭtar vielmi chacieŭ napisać jašče adnu knihu. A ŭličvajučy, što viasiołaja i złaja kniha ŭ jaho ŭžo jość, jon vyrašyŭ napisać złuju i strašnuju».
Detektyŭ «Zabojstva na vulicy Makajonka» pryznali ekstremisckim. Pra što hetaja nieardynarnaja kniha?
«U knizie niama nivodnaha biezdakorna stanoŭčaha hieroja. Pakrysie stanovicca jasna, što kožny ź ich chavaje škilet ŭ šafie — taho ci inšaha pamieru. Bolšaść z hetych škiletaŭ nie majuć naŭprostavaha dačynieńnia da raźvićcia detektyŭnaha siužeta, ale cikavyja sami pa sabie. U peŭny momant dla mianie heta ŭsio stała vyhladać jak sproba zamaskavać pad ekstravahantny detektyŭ zusim inšuju historyju. Pra toje, čym i jak žyvie Minsk paśla taho, jak usio aktyŭnaje, žyvoje, tvorčaje ŭ im hvałtam prymusili ścichnuć ci źniknuć».
Artykuły pra tyja knihi z doŭhaha śpisu Hiedrojcia, jakich my jašče nie ahladali, šukajcie na našym sajcie nieŭzabavie. A pakul možna paznajomicca z aŭtarami niekatorych ź ich.
Źmicier Dziadzienka: Ź Biełarusi ja vyjechaŭ, ale jaje pavietra nie vydychnuŭ
Źmicier źjaŭlajecca aŭtaram knihi «Hulni Cyrcei. Raman», jakaja vydadziena fondam Kamunikat.org.
Hierainia artykuła Make Palessie sexy again. Biełaruskaja ajcišnica z Novaj Ziełandyi raskazvaje pra havorku i zvyčai svajoj rodnaj vioski Volha Apolka vydała knihu «Moje baba — Diriektor morha».
«Ja vybrała svaich dziaciej». Hutarka z dyrektarkaj hrodzienskaha chośpisu, jakaja źjechała ad pieraśledu Volhaj Vialička, kniha jakoj «Ad dvuch da piatnaccaci. Maja mama ŭ turmie» vyjšła ŭ vydaviectvie Gutenberg Publisher.
«Maja ty babka rodnieńkaja»: novaja kniha pra Biełaruś, chto ž jaje napisaŭ?
Enihmatyčny piśmieńnik z Paleśsia Andruś Horvat pierapłaviŭ vyprabavańni 2020-ch u knihu «Dom»
Zamiest vajny słany ŭ novaj knizie Sašy Filipienki. I Maskva
«Nie śpiašy, Jurjeŭna. Nie tarapiś. A to apazdaješ». U biełarusaŭ źjaviłasia svaja mis Marpł
Kamientary