«U našaj siamji Ahnija i Karniej nie bačyli tatu 5 hadoŭ». Cichanoŭskaja pavinšavała z Dniom baćki
Śviatłana Cichanoŭskaja pavinšavała biełarusaŭ z Dniom baćki, jaki adznačajecca 21 kastryčnika.
«Taty, siońnia — vaš dzień. Chaču padziakavać kožnamu, chto lubić, abaraniaje i padtrymlivaje svaich dziaciej, chto ŭmieje być pobač navat na adlehłaści, chto nie baicca vučyć svaich synoŭ i dačok hałoŭnamu: być sumlennymi i svabodnymi.
U našaj siamji Ahnija i Karniej nie bačyli tatu 5 hadoŭ. Ale ŭsie hetyja hady Siarhiej byŭ u ich žyćci — praź videa, pamiać, uśmieški na siamiejnych fotazdymkach. I praz prykład, što jon zaŭsiody davaŭ.
Naš ź Siarhiejem syn užo ŭ tym uzroście, kali radziej havoryć pra pačućci i čaściej namahajecca abmierkavać z tatam naviny, palityku i štučny intelekt. A našaja dačka ŭsio jašče maluje adkrytki i abdymaje Siarhieja biez stomy. I ŭsio heta — ceły śviet ciapła i piaščoty, jaki časta zusim nie patrabuje słovaŭ.
Bačyć hetuju luboŭ — vieličeznaje ščaście. I ja zyču, kab kožnaja siamja adčuła hetaje ščaście: tyja, chto ciapier pobač sa svaimi siemjami, i tyja, kaho režym pazbaviŭ hetaha prava.
Hetaja situacyja, na žal, vielmi znajoma biełaruskim siemjam. Chtości — za kratami, bo chacieŭ lepšaha dla svaich dziaciej. Chtości čaściej znachodzicca za miažoj, čym doma, bo pracuje, kab siamja ni ŭ čym nie mieła patreby.
Tamu ŭ hety dzień ja chaču pazyčyć kožnamu tacie mieć mahčymaść pačuć i skazać prostaje «dziakuj» i «lublu». Sa śviatam!», — havorycca ŭ vinšavańni.
Ciapier čytajuć
Siłaviki masava zatrymlivajuć udzielnikaŭ konkursu homielskaha treš-błohiera9
Kamientary
Začiem NN pišitie nam pro etu sieḿju?