Śviatkavańnie Dnia Respubliki mała roźniłasia ad padobnych mierapryjemstvaŭ minułych hadoŭ. Chiba što tolki nie było tradycyjnaj demanstracyi vajskovaj i sielskahaspadarčaj techniki. + Fotarepartaž Julii Daraškievič.
Razam z tym, parad tradycyjna pačynali mienavita budučyja vajskoŭcy — kursanty Suvoraŭskaj vučelni i studenty Vajskovaj akademii. Paśla ich ćviorda čakanili krok pierad prezydentam pradstaŭniki roznych vajennych častak i padraździaleńniaŭ — ad specnazu da suviazistaŭ, ad desantu da pamiežnikaŭ.
Byli taksama vajskoŭcy, apranutyja ŭ formu savieckich sałdataŭ časoŭ apošniaj vajny.
Pobač z A.Łukašenkam na trybunie stajali mienavita «siłaviki» Viktar Šejman, Leanid Malcaŭ, Uładzimier Navumaŭ, Hienadź Niavyhłas. A ŭžo na inšaj trybunie — Siarhiej Sidorski, Hienadź Navicki, Uładzimier Kanaploŭ.
Pierad Łukašenkam vajskoŭcy pakazvali svajo ŭmieńnie karystacca zbrojaj i inšyja praktykavańni, jakija nahadvali militarysckija tancy.
Sam kiraŭnik dziaržavy nia byŭ u vajskovaj formie, jaje ale ŭ pramovie zasiarodziŭsia mienavita na pytańniach biaśpieki krainy.
Łukašenka ŭspomniŭ pra pašyreńnie infastruktury NATO na Ŭschod, a taksama pra ŭstalavańnie amerykanskich systemaŭ supraćrakietnaj abarony ŭ susiednich ź Biełaruśsiu dziaržavami. Heta ŭsio, na dumku kiraŭnika dziaržavy, adbyvajecca «pry maŭčańni eŭrapiejskich demakratyčnych krain».
«Adnabakovaje razbrajeńnie niemahčymaje», — kazaŭ Łukašenka. Paśla dadaŭ pra toje, što niahledziačy na ekanamičnyja ciažkaści ŭ adnosinach z Rasiejaj, raniejšym zastajecca kurs na sajuznaje budaŭnictva i biełaruski bok budzie praciahvać baranić miežy sajuznaj dziaržavy.
Łukašenka spyniŭsia na pahrozach dla biełaruskaj niezaležnaści. Siarod najbolš značnych pahrozaŭ «infarmacyjnaja ekspansija, palityčny šantaž, sankcyi, ekanamičnyja ryčahi ŭpłyvu, usie hetyja metady ŭžyvajucca suprać krainaŭ, jakija pravodziać niezaležnuju palityku».
Svaju pramovu Łukašenka skončyŭ słovami: «Niachaj zaŭsiody budzie mirnaje nieba».
Lahična, što śledam za vajskoŭcami ŭ paradzie pačali ŭdzielničać spartoŭcy. Byłyja zorki ajčynnaha sportu — alimpijskija čempijony, pieramožcy čempijanataŭ śvietu i Eŭropy. Paśla ich pajšła junaja źmiena — pieramožcy «Skuranych miačoŭ» i «Załatych šajbaŭ».
U paradzie ŭdzielničali chakieisty, u formie i z kluškami, tolki zamiest kańkoŭ jany byli abutyja ŭ roliki. Na rolikach taksama jechali i łyžniki. Skakali koni, płyli jachty.
Ludzi na chadulach i ŭ niajasnych bałachonach uvasablali saboj šachmatnyja fihury. U pavietry lotali parašutysty ź dziaržaŭnymi ściahami. Heta ŭžo trochu nahadvała kazki Luisa Kierała.
Studenty ŭniversytetu fizyčnaj kultury ŭtvaryli hihanckuju žyvuju «Biełaruskuju vazu».
Nijakaha blasku i enerhii ŭ vačoch udzielnikaŭ paradu nie było i blizka.
Paśla ad «imia ŭdziačnaha narodu» čatyry atletyčnyja chłopcy ŭručyli prezydentu zdarovy košyk z kvietkami. I kiraŭnika dziaržavy ź dziaŭčynkaj na rukach, upryhožanaj čyrvona‑zialonymi bantami, my taksama dzieści ŭžo bačyli.
Adnym z punktaŭ teatralizavanaha pradstaŭleńnia byŭ abrad «Biełaruskaje viasielle». Pobač z maładymi i ichnimi baćkami vyjšli narodnyja kalektyvy, jakija zaśpiavali biełaruskija pieśni, niešta kštałtu: «Oj, zaprahaj‑ka, baćka, łošadź šeruju‑kudłatuju».
Biełaruskaści Łukašenkava ŭłada pa‑raniejšamu advodzić miesca ŭ falklory, z abaviazkovymi łapciami i nacyjanalnymi strojami.
Aficyjnaja častka śviatkavańnia skončyłasia śpievami małaviadomych vykanaŭcaŭ, jakija śpiavali staryja savieckija hity pra «ja ŭ babuški žyvu» i «hałuboj vahon».
Pavodle padlikaŭ BT, na śviata pryjšło zvyš 100 tysiač čałaviek. Pavodle padlikaŭ BiełTA z spasyłkaj na pradstaŭnikoŭ MUS, udzieł uziali zvyš 200 tysiač čałaviek.










Kamientary