«Напэўна, усе развіталіся з жыццём». Сяргей Светлакоў расказаў, як выратаваўся з «Крокуса»
Зорка ТНТ і КВЗ Сяргей Светлакоў знаходзіўся ў канцэртнай зале «Крокус Сіці Хол» падчас нападу тэрарыстаў 22 сакавіка. Ягоны расказ апублікавала Ксенія Сабчак.
— Тэрарысты ўвайшлі ў залу з боку амфітэатра (якраз над ім размяшчаюцца ложы, дзе мы і знаходзіліся, потым некалькі чалавек паспелі залезці туды).
Стральба была без перапынку направа і налева.
Многія, пачуўшы стрэлы, пабеглі да сцэны. Мы павыскаквалі ў вузкі калідор. Там утварылася група з 20-30 людзей. Дзяўчына-менеджар, якая была на паверсе, знайшла ключы і закрыла выхады з усіх ложаў (таму што ўсе, хто там быў, ужо выбеглі, і мы баяліся, што адтуль залезуць і тэрарысты, страляніна была літаральна за некалькі метраў).
Далей з некалькімі хлопцамі мы вырашылі забарыкадаваць уваходы ў наш калідор: крэслы, канапы…
Тут быў, напэўна, самы страшны момант — гукі стральбы заціхлі і праз паўзу дзверы ў калідор, насупраць якіх былі мы з сябрам і маёй пляменніцай Машай, пачалі ўзломваць.
Напэўна, усе ў калідоры развіталіся з жыццём, таму што мы не ведалі, колькі тэрарыстаў і які ў іх план. Дзверы знеслі хутка — гэта аказаліся гледачы, людзі, якія беглі, шукалі выхад.
Паваліў моцны смярдзючы дым і трэба было прымаць рашэнне, што рабіць далей, прайшло да гэтага часу 15-20 хвілін прыкладна… І зноў жа менеджар прапанавала адкрыць некалькі дзвярэй і па лесвіцы выбегчы групай праз фае.
Усе пагадзіліся і ў цішыні пачалі рухацца, жанчыны знялі абцасы, панікі моцнай не было… калі мы выйшлі з гэтага калідора, трапілі ва ўжо задымленае фае. Збоку стаяў іншы работнік «Крокуса» і махаў нам, каб мы беглі не праз цэнтр.
Потым мы апынуліся на вуліцы. Так без адзення мы беглі яшчэ некалькі кіламетраў, туды, дзе чакала мяне на машыне жонка, якая, на шчасце, спазнілася.
Я сёння знайшоў імя той дзяўчыны, якая не разгубілася і рэальна ўсім дапамагла — Сафія Мэер. Дзякуй ёй! Яна герой.
Спачуванне ўсім пацярпелым. Гэта было пекла», — распавёў Светлакоў.
Цяпер чытаюць
Выйшаў на свабоду беларус, якога ў свой час прысудзілі да пажыццёвага зняволення. Гэта першы вядомы такі выпадак10
Каментары