Айцішнік пераехаў у Германію і ў 40 гадоў стаў паштальёнам

— Паўтара года я працаваў як фрайбэруфлер (ІП без рэгістрацыі кампаніі), але гэта было балюча з пункту гледжання падаткаў (іх даводзілася цалкам аплачваць самастойна). Акрамя таго, статус фрайбэруфлера дазваляў мне мець толькі экспат/студэнцкую медстрахоўку, якая пакрывае толькі экстранныя выпадкі, кшталту наезду аўтамабіля. За ўсю астатнюю медыцыну трэба плаціць самому.

Пасля развітання з украінцамі я ў лайт-рэжыме шукаў працу — без асаблівага поспеху, бо трохі выгарэў. Але навыкі камунікацыі і добрага менеджменту прывялі да таго, што былы калега запрасіў у праект каліфарнійцаў, якім быў патрэбны таннейшы продакт. Там была цудоўная каманда, але, на жаль, праект выкупілі канкурэнты і імгненна закрылі. Раніцай у мяне яшчэ быў званок з планаваннем, а ўжо ўвечары адключылі ўсе доступы: «Прабач, мужык, ты кантрактар».

Знаёмыя пераконвалі, што для паспяховага працаўладкавання ў Германіі дастаткова добрай англійскай. Аказалася, не. Германія — краіна не толькі «realpolitik», але і «рыал прамысловасць». Стартапаў мала, пазіцыі ў іх — для таленавітых тэхнароў, а ўсё астатняе — у спрадвечна нямецкіх канторах з часоў Бісмарка. Ну, і SAP — як асобная ніша.

Любая менеджарская пазіцыя прадугледжвае камунікацыю не толькі ў камандзе. Таму тут важны адзін просты софтскіл — выдатная нямецкая мова, без яе тваё CV адразу ляціць у сметніцу. На любым сумоўі з эйчарам ад любога камунікатара будуць чакаць свабоднае валоданне нямецкай. Не на ўзроўні B1 — B2. Нават калі патрэбны чалавек для працы ў англамоўнай камандзе. Магчыма, у адзінарогаў дзесьці ў Берліне сітуацыя іншая, але мой досвед вось такі.

Ну і ўвогуле PM (прадакт-менеджар) у любой краіне павінен адчуваць каманду. Таму важны нават не сертыфікат C1 — у той жа англійскай можна забіць на граматыку (у нямецкай — не), важна знаходзіць словы, каб не проста праводзіць скрамы і колы, а шукаць шляхі да вырашэння задач.

Германія да таго ж краіна «зваротнага эйджынгу»: калі ў Беларусі ці ва Украіне коса глядзяць на людзей 40+, то тут менеджару лёгка можа быць пад 70 (пры гэтым выглядае ён на 50), бо гэта прамысловыя карпарацыі або ІТ-канторы, заснаваныя ў незапамятныя часы пад мясцовыя патрэбы. Адпаведна, менеджарскіх пазіцый вельмі мала, усім патрэбныя тэхнары.

Тут і так максімальна эканомяць на персанале (напрыклад, булачная працуе з 6:00 да 13:00), так што ўшчыльняцца кампаніям далей няма куды. А дзякуючы «алдовым» менеджарам месцаў і зусім не застаецца. Ды і прасторы для росту таксама, калі ўжо заняў вакансію.

Дадайце да гэтага нямецкую маруднасць: усе твае запыты нібыта сыходзяць у пустэчу. Нават калі табе самі напісалі ў LinkedIn, і ты адгукнуўся, то адказу можна чакаць два тыдні.

У выніку варыянтаў працы на менеджарскіх пазіцыях, якія прадугледжваюць камунікацыю, за тры месяцы актыўнага пошуку я для сябе ў Германіі не знайшоў.

Варыянты дыстанцыйнай працы піэмам на аўтсорс я адкінуў, бо фрайбэруфлер не можа трапіць у дзяржаўную сістэму страхавання, а нармальныя прыватныя страхоўкі каштуюць шалёныя грошы.

А галоўнае — піэмаў/продактаў з Беларусі/Украіны/Польшчы за 3,5K еўра (пасля падаткаў застаецца не больш за 1,7K) цяпер хоць залейся.

Паводле майго статусу ў Германіі я не магу прэтэндаваць на дапамогу ад дзяржавы і абавязаны мець працу. З’ехаць з краіны па асабістых абставінах я не магу — ды і не хачу. Таму, калі на паштовым дэпо побач са сваёй крамай я ўбачыў аб’яву «шукаем цуштэлераў», доўга не раздумваў і напісаў ім ліст.

Мне адказалі, я прыйшоў у бюро, дзе рэкрутарка бадзёра праінструктавала мяне па-нямецку. Я зразумеў працэнтаў 40, але гэтага хапіла. Пасля «пробен таг» (тэставага дня, каб пераканацца, што ты не ідыёт) мяне ўзялі.

Праца — круці педалі чыгуннага ровара, на якім тры скрыні лістоў, разнасі пошту з 7:00 да 15:00. За дзень можна прайсці 1500 прыступак угару-ўніз. Гэта нармальна качае ногі + кардыё. Часам раптоўна дождж у твар. Затое над табой ніхто не вісіць, едзеш, слухаеш спаціфай — своеасаблівы даўншыфтынг.

Уся нізкакваліфікаваная праца ў Германіі аплачваецца +1—3 еўра ў гадзіну да мінімалкі (цяпер мінімальная зп — 12,82 еўра брута ў гадзіну — devby). У дарагіх гарадах надбаўка большая, але я кажу пра свой досвед. То-бок што круціць педалі, што сядзець на касе — атрымаеш аднолькава. Затое да такой працы прыкладаецца дзяржаўная страхоўка. Яна дае доступ да цудоўнай нямецкай медыцыны і прадугледжвае, што калі ты ўпадзеш і ўдарышся ілбом, табе на ўсялякі выпадак зробяць яшчэ і МРТ дупы. І гэта будзе бясплатна, а так адзін толькі выклік «хуткай» каштуе 700 еўра.

Працаваць паштальёнам я планую не больш за год. Мэта — пацвердзіць мой легальны статус плюс падцягнуць за гэты час нямецкую. У сваю будучае піэмства ў Германіі я не веру, але збіраюся пракачацца як дата-аналітык з Python\R, каб не проста круціць гатовыя выкладкі і выдаваць інсайты (для гэтага таксама патрэбна нямецкая на ўзроўні C, бо давядзецца камунікаваць з C-левелам), а працаваць болей на тэхнічным узроўні.

• 7
• 0
• 4
• 2
• 2
• 0
• 0
• 1