U pačatku hoda ŭ Viciebskaj vobłaści zaćvierdzili śpis abjektaŭ, jakija padlahajuć śpisańniu i znosu. Siarod razburanych cialatnikaŭ, kłubaŭ i haražoŭ akazałasia siadziba Ciundziavickich, pabudavanaja ŭ vioscy Hałošava Tałačynskaha rajona.
Siadziba kaliści naležała vychadcam sa šlachietnaha rodu. Michaił Ciundziavicki — paplečnik Kastusia Kalinoŭskaha. Udzielničaŭ u paŭstańni, a ŭ 1863 hodzie byŭ rasstralany ŭ centry Minska. Majontak paśla jaho śmierci pabudavali svajaki.
U domie raźmiaščałasia stałovaja, biblijateka, kabiniety i spalni, zachoŭvałasia kalekcyja partretaŭ i antykvarnych vyrabaŭ z farforu i srebra.
Haspadary źjechali adsiul u 1917 hodzie ŭ Polšču. Siadzibu zabrali pad škołu. U časy Vialikaj Ajčynnaj vajny ŭ joj raźmiaściŭsia niamiecki harnizon.
Apošnija dziesiacihodździ dom byŭ zakinuty i dajšoŭ da sumnaha stanu. Farba abłupiłasia, abvalilisia kałony na ŭvachodzie.
U Tałačynskim rajvykankamie tłumačać, što siadziba trapiła ŭ śpis pad znos, bo była ŭ avaryjnym stanie.
«Zachodzić tudy niebiaśpiečna. Usie draŭlanyja pierakryćci pamiž pavierchami ruchnuli. Pravaliłasia stol, i za joj častka dachu. My zabili ŭsie vokny, dźviery, kab tudy nichto nie chadziŭ — usio adno adryvali doški, łazili, niešta šukali. Ale pakul znosić dom nichto nie źbirajecca, choć jon i staić u płanie na 2023 hod», — kaža Alena Valevič, načalnica adździeła ideałahičnaj pracy Tałačynskaha rajvykankama, na bałansie jakoha i znachodzicca pabudova.
Kali tam apošni raz byŭ ramont, nieviadoma. Achoŭnaha statusu majontak nie maje.
«Nichto nie choča jaho kuplać, — uzdychaje čynoŭnica. — Vystaŭlali na prodaž jašče da majho prychodu ŭ 2018-m. Sprabavali znajści naščadkaŭ u Polščy. Nakolki viedaju, u svajaka nie było srodkaŭ dla adnaŭleńnia siadziby. Ja budu samym ščaślivym čałaviekam u hetym śviecie, kali hety budynak niechta kupić».
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1616
Kamientary