Jaje vinavaciać u tym, što jana pisała ŭ čat-bot «Biełarusi hałaŭnoha mozhu».
Aksanie Ułanovič 49 hadoŭ. Rodam jana z Mastoŭ Hrodzienskaj vobłaści. Žančyna ŭ 1990-m skončyła škołu z załatym miedalom, a paśla pastupiła ŭ Minski dziaržaŭny linhvistyčny ŭniviersitet.
Z 1996 hoda vykładaje, pracavała ŭ BDPU, Minskim instytucie kiravańnia, Akademii paśladypłomnaj adukacyi i BDU. U 2003 hodzie abaraniła dysiertacyju i atrymała stupień kandydata psichałahičnych navuk.
Z 2010 hoda stała zahadčycaj kafiedry teoryi i praktyki pierakładu BDU. A z 2014 hoda — dacentka hetaj kafiedry i vykładčyca ŭ niekalkich univiersitetach.
Za navukovuju karjeru Ułanovič apublikavała bolš za 150 prac. Žančyna kuryruje talenavitych studentaŭ, siarod jaje vučniaŭ šmat pieramožcaŭ kanfierencyj. Taksama jana kuryruje rehijanalnyja hranty i arhanizoŭvała šerah kanfierencyj, u tym liku — mižnarodnych.
Jak vynikaje ź videa siłavikoŭ, žančynie zakidajuć napisańnie ŭ čat-bot kanała «Biełaruś hałaŭnoha mozha».
Jan Rudzik, adzin z byłych redaktaraŭ «Biełarusi hałaŭnoha mozha», miarkuje, što heta častka archiva čat-bota, jakaja ŭciakła praz Ramana Pratasieviča.
«Ja ŭžo kazaŭ, što takoje mahčyma, ale jany prosta nie chadzili pa śpisach. Nieviadoma, nakolki vialiki archiŭ byŭ u Pratasieviča na devajsach, ale źviarnicie ŭvahu na daty ŭ skrynšotach siłavikoŭ — heta akurat blizka da jaho aryštu», — ličyć jon.
Ciapier čytajuć
Polšča pryznała Alaksandra Mašenskaha niepažadanaj asobaj29
Kamientary
Oni lišili biełorusov vračiej, miediciny, lišili ajti otraśli i ajtišnikov, riešili lišiť nauki i učionych.