Minski haradski sud prysudziŭ hałoŭnamu daradcu Śviatłany Cichanoŭskaj Franaku Viačorku 20 hadoŭ kałonii ŭzmocnienaha režymu, paviedamlaje pres-słužba Hienprakuratury.
Viačorku abvinavačvali pa dzieviaci artykułach:
- č. 3 art. 130 KK («Raspalvańnie rasavaj, nacyjanalnaj, relihijnaj albo inšaj sacyjalnaj varožaści abo varožaści»),
- č. 1 art. 293 KK («Masavyja biesparadki»),
- č. 1 art. 342 KK («Arhanizacyja i padrychtoŭka dziejańniaŭ, jakija hruba parušajuć hramadski paradak, albo aktyŭny ŭdzieł u ich»),
- č. 1 art. 356 KK («Zdrada dziaržavie»),
- č. 1 art. 357 KK («Zmova ci inšyja dziejańni, učynienyja z metaj zachopu dziaržaŭnaj ułady»),
- č. 3 art. 361 KK («Zakliki da mier abmiežavalnaha charaktaru (sankcyj), inšych dziejańniaŭ, nakiravanych na pryčynieńnie škody nacyjanalnaj biaśpiecy Respubliki Biełaruś»),
- č. 1 i 2 art. 361-1 KK («Stvareńnie ekstremisckaha farmiravańnia albo ŭdzieł u im»),
- č. 2 art. 367 KK («Paklop u dačynieńni da prezidenta Respubliki Biełaruś»),
- art. 369-1 KK («Dyskredytacyja Respubliki Biełaruś»).
Pry hetym Viačorka chacieŭ paprysutničać na sudzie nad saboj pa videasuviazi, ale sud jamu heta zabaraniŭ i prapanavaŭ palityku pryjechać u Minsk asabista.
«Ustupiŭ ja tut u zabaŭnuju pierapisku z łukašenkaŭskim sudom. Kali koratka, nie dazvolili mnie prysutničać na sudzie nad saboj i nie dali aznajomicca sa spravaj. Kažuć, viartajciesia ŭ Miensk. Zatoje pryznačyli advakata. Ja, viadoma, joj adrazu napisaŭ, a jana tuju ž pieśniu zaviała: kaža viartajciesia ŭ Miensk», — napisał pra heta sam Viačorka ŭ fejsbuku.
Ciapier čytajuć
Chrysta Hrozieŭ: ad ramantyka-radyjoamatara da čałavieka, jaki vykryŭ samyja zmročnyja tajamnicy HRU i FSB. Jak jaho vierbavała śpiecsłužba Luksiemburha i jak jon vymušany chavacca ciapier
Kamientary