Фота каля згарэлага гіпермаркета «Эпіцэнтр», на руінах дома на вуліцы Чарнавола і каля згарэлага інтэрната ў мікрараёне Шарсцянка. Такую фотасесію на выпускны альбом для чарнігаўскіх школьнікаў арганізаваў фатограф з Івана-Франкоўска Станіслаў Сенік, паведамляе «Суспільне».
Не ведаючы нічога ў Чарнігаве, з дапамогай сацсетак і таварышаў знайшоў у Чарнігаве тры выпускныя класы, якія пагадзіліся на фотасесію.
«У Чарнігаве я не ведаў ніводнага чалавека. Адзін клас я фатаграфаваў да вайны, і гэта за Чарнігавам было. Там нічога не адбывалася, і бацькі не пагадзіліся на тое, каб дзеці прыехалі ў Чарнігаў для здымак. Але на гэтым я не спыніўся. Я пісаў розным рандомным людзям прапаноўваў усім, каго ведаў, каго не ведаў, прасіў рэкламаваць, і знайшліся тры класы, якія пагадзіліся. Мы з ім зрабілі здымкі. І кожны клас называў розныя месцы, яны так уключыліся ў працэс, бо я не ведаў ніякіх лакацый».
Ідэю стварэння выпускнога альбома на руінах горада лічыць для сябе выклікам, бо фатаграфія для яго — гэта гісторыя.
«Калі я фатаграфую выпускны альбом, я ўяўляю, што ён будзе важным і праз 10 гадоў. Нават яго важнасць будзе больш праз гады. З часам, гадоў праз 5-6, у гэтых дзяцей народзяцца свае дзеці. Праз некаторы час тое, што цяпер адбываецца, забудзецца. Людзі, якія гэтага не бачылі, будуць пытацца ў нас, што адбывалася і як гэта было, як мы пыталіся ў дзядуляў і бацькоў. Аднак падчас нашых бабуль і дзядуляў не было фота і відэа. Калі б мне бабуля паказала альбом, калі, напрыклад, быў Галадамор, я б па-іншаму гэта ўспрымаў», — кажа Сенік.
Кацярына, адна з выпускніц Чарнігава з 12-й школы. Яны з класам падтрымалі ідэю фатографа і пагадзіліся на здымку. Лакацыю выбралі каля «Эпіцэнтра». Яны прапаноўвалі яму розныя месцы, але спыніліся менавіта на згарэлым гіпермаркеце.
«У нас скралі свята, скралі дзяцінства. І мы хацелі паказаць свету, што жыццё працягваецца, незалежна ад умоў», — распавяла Кацярына.
Здымка была бясплатная, і выпускнікі самі выбіралі сабе стыль.
«Я думала апранацца ў школьную форму, у чорна-белыя колеры, але выбралі ўсё нейтральнае адзенне і нейтральныя колеры».
Зараз выпускнікі чакаюць свой альбом, а фатограф ужо робіць здымкі ў родным Франкоўску. Рэпартажы Станіслава выстаўляліся ў Парыжы і Берліне, фота чарнігаўскіх выпускнікоў таксама плануе прыцягнуць да новага праекту.
«Першыя два-тры тыдні вайны я рабіў рэпартажы ў Кіеве, у Франкоўску, і зняў цэлы праект на фоне вайны. Магчыма, і выпускныя працы ўвойдуць у мой праект, я яшчэ думаю над гэтым», — кажа фатограф.
Цяпер чытаюць
Як склаўся лёс выпускнікоў, якімі журфак ганарыўся 10 гадоў таму? Гісторыя аднаго ўрачыстага калажа17
Каментары