Адзін са спосабаў абароны ад касалапых — петарды.
Упершыню жыхары вёскі Юзэфава выявілі сляды касалапага паўтара месяца таму. Тады яны выразна адбіліся на размытай пасля дажджу дарозе, піша Мінская праўда.
Тое, што лапа — мядзведжая, выказалі здагадку, хутчэй, спачатку жартаўліва, але егер здагадку пацвердзіў. Мясцовы жыхар Дзмітрый Зеляноўскі з тых часоў сустракае сляды няпрошанага госця на сваім участку кожныя выходныя, а нядаўна ён і зусім ледзь не сустрэўся са зверам нос да носа ў лесе.
На памяці Дзмітрыя Зеляноўскага мядзведзі зайшлі ў вёску ўпершыню, а ён жа сюды рэгулярна прыязджае ўжо больш за 15 гадоў.
Цяпер драпежнікі трымаюць у страху не толькі жыхароў Юзэфава, але і навакольных вёсак: Бародаўкі, Кастрыцы, Старога Янчына, Старынак.
— Упершыню ў сябе я выявіў сляды на бульбяным участку. Праз тыдзень іх у агародзе аказалася два: па памеры былі маленькія і вялікія, выразныя сляды мядзведзя і медзведзяняці. З тых часоў суседзі сталі ў мяне ўвесь час пытацца, прыходзіў яшчэ ці не, — распавядае Дзмітрый. — Я стаў агароджваць бульбу. Насупраць участка ёсць кучы гною, на іх накідалі траву. Відаць, як там вытаптана. У гэтыя выхадныя плот паставіў, хацеў паглядзець на сумленне мішкі: паваліць або міма пройдзе. Але яго не было.
Мужчына адразу вырашыў дзейнічаць: распавёў пра тое, што адбываецца, паляўнічаму, патэлефанаваў у паляўнічую гаспадарку. Яму адказалі, што калі будзе спроба нападу, тады прымуць меры, а пакуль нічога падобнага не было, прапанавалі выкарыстоўваць шумавыя пасткі, электрапастуха.
Дзмітрый адправіўся ў краму піратэхнікі. «Кажу ім, дайце петарды». «А вам для якіх мэтаў?» «Мядзведзяў адпужваць». «А-а-а, тады бярыце гэтыя, яны падыдуць».
Выходзіць, жыхар Юзэфова быў далёка не першы, хто купляў такі сродак абароны. Купіць то купіў, ды ў момант ікс скарыстацца ім … забыўся.
— Я пра іх успомніў, толькі калі выбег з лесу.
Пры гэтым з сабой узяў розныя віды петард, каб дзейнічаць хутчэй. Бывае, людзі, спалохаўшыся, могуць устаць як укапаныя, ні размаўляць не могуць, ні крычаць. Я чуў гук дзікай жывёлы ў метрах 50-ці ад сябе, і нават не спрабаваў яго разгледзець. Было не да гэтага, — дзеліцца перажытым суразмоўца.
Ён не адзіны, хто бег з лесу, размешчанага праз рэчку ад яго дома. На мінулых выходных касалапы спалохаў грыбнікоў:
— Людзі беглі з лесу ўтрох як ашпараныя. Яны пачулі за спіной роў, казалі, што ім траім адначасова дакладна не магло здацца.
У ноч з 15 на 16 чэрвеня мядзведзь наведваўся ў госці і да самога Дзмітрыя. Напярэдадні, каля 12 гадзін ночы, ён чуў, як касалапы ходзіць ля плота. Раніцай ужо відаць былі свежыя сляды. І больш за ўсё мужчыну дзівіць тое, што жывёла выходзіць, ведаючы, што чалавек знаходзіцца побач. Гэта значыць ён яго не баіцца.
— Хутчэй за ўсё мядзведзь панадзіўся хадзіць на пчальнік. Побач уздоўж плота стаяць вуллі. Але спробаў залезці не было. Затое капае гной заляжалы, шукае там лічынкі хрушча, — кажа Дзмітрый. — Сёлета ўсіх звяроў бачыў: лісу, казулю і нават ваўка. Але мядзведзя я бачыць не хачу, мне дастаткова слядоў. Тым часам людзі настолькі прывыклі да гэтай інфармацыі, што асмялелі, і пры абмеркаванні кожнага новага выпадку хутчэй усміхаюцца, часам не разумеючы сур'ёзнасці сітуацыі.
Каментары