«Знайсці нумар у гатэлі можна і за 8 рублёў». Беларус адправіўся ў суперэканомнае падарожжа па краіне

План — праехаць 5000-6000 кіламетраў па краіне на ровары

Пра грандыёзную роварную паездку 50-гадовы мужчына з Бабруйска даўно марыў, але магчымасці паехаць не было. Таму далей роднага горада не катаўся. Але ў мінулым годзе Канстанцін выйшаў на пенсію і ўжо тады адправіўся ў падарожжа.

У 2024-м калясіў па краіне 46 дзён, наматаў 3037 кіламетраў. Тым летам мэтай тура было наведаць 30 помнікаў архітэктуры з набору «Архітэктурная спадчына РБ», выяўленых на манетах, выпушчаных Нацбанкам. А на лета-2025 падарожнік размахнуўся больш сур'ёзна.

Павялічыць

«Дачка мне ўручыла ў падарунак скрэтч-карту Беларусі, на якой пазначаныя ўсе 118 раёнаў краіны. Пабываў у адным — сцірай, як у латарэі. Калі ездзіў «па манетах», наведаў 41 райцэнтр, потым яшчэ 9 праехаў. Усяго летась іх было 50. І я зразумеў, што мая задача на 2025 год — наведаць астатнія 68 райцэнтраў».

Выехаў у падарожжа Канстанцін 31 мая. Папярэдне нанёс на карту ўсе 68 райцэнтраў, якія трэба было наведаць, і адзначыў самыя цікавыя месцы. Да сярэдзіны лета пабываў ужо ў 40 райцэнтрах, праехаўшы 2700 кіламетраў.

Вярнуцца дадому ён плануе не раней за верасень. Па прыблізных падліках, праедзе 5000-6000 кіламетраў.

Лайфхак у дарогу: як ніколі не мыць патэльню (і так — яна застанецца чыстай)

Падарожнічае Канстанцін на ровары Greenland, які набыў летась за 1100 BYN. З сабой — налобны ліхтар, набыты на «Аліэкспрэсе» за $120 намёт, спальнік і флісавы ўкладыш для спальніка. Абавязкова аптэчка і палявая кухня: чайнік, каструля, патэльня і газавая гарэлка, а да яе самыя танныя балоны са «Святлафора» за 3,29 BYN.

Павялічыць

«На алюмініевую патэльню ўсе скардзяцца, што ўсё на ёй прыгарае. А ў мяне не прыгарае. Убачыў у аднаго блогера антыпрыгарны дыванок для патэльні, у выглядзе грампласцінкі, таксама купіў. Укладаеш яго ў патэльню, смажыш. І патэльня чыстая, нават мыць не трэба, толькі дыванок працерці.

Заўсёды ў запасе ёсць пара кансерваў і ролтанаў, пюрэ заварное — на выпадак, калі раптам надыходзіць час абеду, а я на трасе. Еду ў зручным тэмпе, рэкорды не стаўлю. Некаторыя раварысты 150-180 км за дзень намотваюць. Я звычайна — 60-80 км».

Павялічыць

«У Горках паабедаў шыкоўна за 4,80 BYN, а ў Рэчыцы — за 5,5 BYN»

У дарозе Канстанцін максімальна па магчымасці эканоміць. Начуе ў намёце на гарадскіх пляжах, зонах адпачынку на азёрах і кемпінгах, ежу купляе ў крамах.

«Але калі да часу абеду аказваюся ў райцэнтры, то па «Яндэксе» шукаю, дзе паесці. Радуе, што ў маленькіх мястэчках ёсць заводскія сталоўкі, дзе вельмі якасна і танна гатуюць. У Горках на «Элеватары» паабедаў шыкоўна за 4,80 BYN, а ў сталоўцы Рэчыцкай мэблевай фабрыкі — за 5,5 BYN. Нават ні разу не купляў шаурму, таму што трэба аддаць 10-15 BYN. Прасцей узяць хуткарастваральны суп або кансервы: з ролтанам з'еў і паехаў далей».

Павялічыць

Начлегі, калі трэба, таксама выбірае недарагія.

Адзін раз здымаў ложка-месца ў дамку на здымачнай пляцоўцы «Беларусьфільма» каля Смалявічаў, абышлося гэта ў 30 рублёў.

Плата за начлег 30 BYN — гэта, хутчэй, выключэнне з правілаў. Але на раён у тую ноч абрынуўся град, таму рызыкаваць у намёце не стаў.

«Але большая частка начэй, вядома, у намёце. Шмат відэаролікаў глядзеў, як бяспечна начаваць, прытрымліваюся гэтых інструкцый. Часта можна начаваць на пляжах у райцэнтрах, дзе ёсць відэакамеры. Падыходжу звычайна да супрацоўнікаў Таварыства ратавання на водах і цікаўлюся, дзе можна стаць з намётам, яны паказваюць. Міліцыя перыядычна прыязджае, правярае абстаноўку».

Павялічыць

«Самы танны гатэль, што мне трапляўся, быў у Чэрыкаве, заплаціў 8,33 BYN. Здзівіўся, што знайсці нумар у гатэлі можна і за 8 BYN. Не можа быць! Каб памыцца ў душы, трэба было асобна заплаціць яшчэ 4,20 BYN. Водгукі на гатэль супярэчлівыя, але я застаўся задаволены — свежыя белыя прасціны, зручны ложак.

У Дрыбіне, самым маленькім раённым цэнтры Беларусі, дзе жыве каля 3000 чалавек, здымаў у гатэлі аднамесны нумар за 23 BYN. Пад Магілёвам начаваў у сябра, а ў Хоцімску — у цесця».

Начаваць бясплатна пускалі вандроўніка і зусім незнаёмыя людзі.

«Цікавы начлег, які яшчэ нішто не пераплюнуў, быў у Рагачоўскім раёне, на тэрыторыі санаторыя «Прыдняпроўскі». Там прышвартаваўся дэбаркадэр, адзіны плывучы гатэль у нас у краіне. Незабыўныя адчуванні! Яго ўладальнік, Сяргей, пасяліў мяне ў аднамесны нумар і не стаў браць грошай за начлег. Я расклаў рэчы, ён да мяне заходзіць, кажа: «Косця, ты падарожнік, у цябе па дарозе пральных машын няма, вось тазік, парашок, каб рэчы памыць. А вось тут павесіш, прасушыш». Чалавек мяне першы раз бачыў, бясплатна пасяліў і вось так з разуменнем паставіўся!»

Павялічыць

«Важу кепку як талісман і не буду здымаць да самага Бабруйска»

Людзі, адзначае бабруец, яму заўсёды трапляюцца выдатныя:

«У Слаўгарадскім раёне прыехаў на Блакітную крыніцу, там група людзей была, разгаварыліся. Аказалася, што гэта кіраўніцтва слаўгарадскага філіяла завода «Бабушкина крынка». Пацікавіліся, можа, ёсць нейкія праблемы. Я кажу, вось, зламалася мацаванне на раме ровара для падножкі. «Прыязджай, — кажуць, — заўтра пасля начоўкі да нас, паглядзім, што можна зрабіць».

Я прыехаў — і мала таго, што мацаванне паправілі, дык яшчэ і пачаставалі сырам у дэгустацыйнай зале, падарылі фірмовую кепку. Важу яе цяпер як талісман і не буду здымаць да самага Бабруйска. Асобная падзяка кіраўніцтву завода і зваршчыку Дзмітрыю, у якога залатыя рукі».

Павялічыць

У Свята-Успенскі манастыр у Пустынках каля Мсціслава Канстанцін прыехаў, каб акунуцца ў купелі. Спытаў у манаха, ці можна з намётам спыніцца за тэрыторыяй манастыра:

«Ён адказаў, што трэба спытаць у настаяцеля, калі скончыцца служба. Я дачакаўся заканчэння, выходзіць настаяцель, айцец Генрых, зацікавіўся, распытаў мяне, адкуль накіроўваюся і куды. І кажа манаху: «Пасяліце яго ў манастыры». У самім манастыры, уяўляеце? І сказаў абавязкова прыйсці на вячэру. Накармілі па-хатняму. І, кажа, заўтра, перш чым вы паедзеце ў падарожжа, абавязкова ў нас паешце, толькі потым едзьце».

Павялічыць

«У месяц даводзіцца траціць у раёне 1000 BYN»

Хоць Канстанцін і падарожнічае бюджэтна, нельга сказаць, што паездка атрымліваецца капеечнай. Перш чым выехаць з Бабруйска, ён праверыў стан ровара ў веламайстэрні, каб быць упэўненым, што «конь» не падвядзе на трасе. І ўсё адно, будучы ў Магілёве, выдаткаваў 438 BYN на добрыя запчасткі.

«Гэта была глабальная трата грошай, затое цяпер еду і ўпэўнены, што ў мяне добрыя пакрышка і ланцуг, узмоцнены вобад. У маленькіх мястэчках часам няма веламайстэрні, а зламацца пасярод лесу не хочацца.

Летась пазнаёміўся з уладальнікам крамы «Драйв» у Полацку. Ужо скантактаваўся, ён сказаў, каб заязджаў на тэхагляд. Знаёмы і з уладальнікам веламайстэрні ў Слоніме. Ён мяне таксама чакае, сочыць за мной, лайкае відэа, да яго ў госці заеду».

Павялічыць

«Практычна ўсюды, дзе толькі магчыма, плачу тэлефонам, карыстаюся дадаткам Swoo Pay. Але не ва ўсіх крамах такое магчыма, таму дастаю карту. Плюс заўсёды ёсць з сабой дробнымі купюрамі 50-100 BYN.

У маленькіх гарадах наведванне музея каштуе 3 BYN, экскурсавод — таксама 3 BYN, патрэбна дробязь. Неяк дастаў 50 BYN, а рэшты няма, дык збіралі ўсім музеем. Патрэбныя наяўныя, каб купіць што-небудзь на трасе. Памятаю, жанчына прадавала клубніцы каля вёскі, купіў за 10 BYN скрыначку».

У месяц, палічыў бабруйчанін, даводзіцца траціць у раёне 1000 BYN. Хоць ён і імкнецца быць вельмі ашчадным. Але можна, кажа, і ў 600-700 BYN укласціся. Залежыць ад таго, дзе начуеш і што ясі, ці наведваеш музеі і замкі. Не ўсюды кошт квітка — тры рублі. Дапусцім, уваход у Мірскі замак каштаваў 17,50 BYN.

«Падпісчык ехаў да мяне з Асіповічаў 85 км — адчуў сябе мегазоркай роварнага маштабу»

Свае дарожныя нататкі Канстанцін транслюе ў інстаграме. Старонку ён завёў года паўтара таму і выкарыстоўваў як дзённік, куды выкладаў фатаграфіі. Пасля леташняга падарожжа падпісчыкаў дадалося няшмат, чалавек з 70. І яны параілі больш здымаць відэа. Гэтым летам ён так і зрабіў. Колькасць падпісчыкаў стала расці, цяпер іх 1,2 тысячы.

Ролікі Канстанцін запісвае з характэрным яўрэйскім гаварком з анекдотаў, называючы сябе «таварыш Кац».

Павялічыць

«Выключна з павагі да яўрэяў. Фішка такая, я ж з Бабруйска. Людзям цікава, задаюць пытанні. Відэа, знятае пра прыпынак у Светлагорскім раёне, наогул набрала 340 тысяч праглядаў.

Здзівіў мой падпісчык Жэня з Асіповічаў. Ён убачыў, што я еду на Клічаў, і прыехаў пазнаёміцца ўжывую. Праехаў 85 км! Адчуў сябе мегазоркай роварнага маштабу. Было вельмі прыемна».

Па дарозе Канстанцін спыняецца каля ўсіх цікавых славутасцяў і здымае відэа, расказвае пра ўражанні.

«У Беларусі вельмі шмат прыгожых месцаў, пра існаванне некаторых я нават не падазраваў. Лёгка знайсці, куды патраціць час адпачынку: едзь, палюбуйся старым замкам, касцёлам, спыніся на маляўнічай базе адпачынку.

У нас ветлівы, спагадлівы народ, у нас бяспечна. Работнікі аўтазаправак нальюць вады пітной, прапануюць зарадзіць тэлефон без праблем. Супрацоўнікі Таварыства ратавання на водах на пляжах падкажуць, дзе паставіць намёт. На трасе кіроўцы прытарможваюць, аб'язджаюць па сустрэчцы.

Карыстаючыся з выпадку, хачу падзякаваць майму добраму знаёмаму Мікалаю Міхайлавічу Бельчыну — за слушныя парады і падтрымку. І, вядома, дзякуй жонцы і дачцэ за доўгія чаканні мяне дома».

Да канца маршруту ў Канстанціна Царыка яшчэ больш за месяц. А наступная паездка пакуль толькі ў далёкіх планах.

«Ёсць у мяне запаветная мара — злятаць на Кубу. І там на ровары праехаць ад аднаго канца вострава да іншага. Але на гэта трэба грошай шмат. У самалётах можна перавозіць 23 кг спортінвентара. Так што не з маім цяперашнім роварам ляцець. Ён цяжкі, 17 кг, а ёсць спецыяльныя для падарожжаў, лягчэйшыя. Калі знойдзецца спонсар на маю паездку, то гатовы вылецець першым жа рэйсам!»

• 7
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0
• 0
• 1