«Да шостай ранку пяклі». Як украінцы беларускіх палітвязняў пакармілі
Калі ва Украіну дэпартавалі больш за сотню беларускіх палітвязняў, Марыя Анімія паехала ў Чарнігаў, каб дапамагчы як толькі можна. Дзяўчына расказала «Нашай Ніве» пра тое, як ёй дапамаглі простыя ўкраінцы.
Калі палітвязняў прывезлі ва Украіну, Марыя пачала шукаць для іх тэлефоны:
«Першае, што трэба было зрабіць — гэта забяспечыць усіх тэхнікай, каб яны маглі звязацца з роднымі і ўвогуле пачытаць навіны. У гэтым удзельнічала шмат людзей, людзі вельмі ўключыліся. Патроху прывозілі тэлефоны, але трэба было тэрмінова дакупіць іх, каб тэлефонаў хапіла на ўсіх.
Таксама трэба было набыць паўэрбанкі, бо ва Украіне [праз расійскія ракетныя ўдары] цяпер святло не заўсёды ёсць. Плюс ім хутка трэба было ў дарогу, і яны мусілі мець магчымасць быць на сувязі. І гэтая задача ўжо ўпала на мяне».
Марыя жыве ў Кіеве. Там яна пачала спешна шукаць месца, дзе можна хутка набыць шмат тэлефонаў і заплаціць за іх з Еўрасаюза, бо для гэтага выкарыстоўваліся сродкі ініцыятывы «Вольныя».
У выніку ёй дапамаглі ў кіеўскай краме тэхнікі.
«Я праседзела ў той краме з кансультантам пяць гадзін, аж да закрыцця, пакуль мы знайшлі ўсе тыя тэлефоны і прыдумалі, як заплаціць за іх. На другі дзень я забрала яшчэ паўэрбанкі».
А ўвечары перад тым, як экс-палітвязняў вывезлі ў Еўрасаюз, Марыі давялося вырашаць яшчэ адну задачу. Якая кавярня ў Чарнігаве згатуе 109 паўнавартых ссабоек, каб беларусам было што есці падчас доўгай дарогі?
Дазвол на тое, каб даць палітвязням ежу ў дарогу, з’явіўся а 20‑й гадзіне, а выязджаць трэба было раніцай:
«Пачала званіць проста ва ўсе ўстановы». Хто ж захоча ўзяцца за такое проці ночы, ды яшчэ ў ваенны час?
Нарэшце яна дазванілася да кафэ «Праект» (Чарнігаў, Праабражэнская, 18).
«Спытала ў іх пра 109 порцый, яны ўзялі пару хвілін падумаць, ці хопіць у іх прадуктаў».
Пакуль туды, пакуль сюды — толькі а 23‑й вечара ў кавярні пачалі гатаваць ежу для беларусаў. Але раніцай усё было гатова. Прычым не сухія бутэрброды, а грэчка, катлеты, салаты і садавіна.
Самі супрацоўнікі кавярні прызналіся «Нашай Ніве»:
«Спачатку, мы думалі адмовіцца, таму што ўжо позні час і ў нас не было патрэбнай колькасці прадуктаў. Але нам сказалі, што гэта для палонных, якіх прывезлі з Беларусі. Узялі час на абдумванне і вырашылі брацца. Хуценька выехалі на закупку, каб паспець да каменданцкай гадзіны набыць прадукты. Рыхтавалі простыя пажыўныя стравы, галоўнае — каб было смачна і сытна.
На прыгатаванне пайшла ўся ноч, мы слухалі музыку і крышылі салаты, рабілі катлеты. Паспелі ўсё зрабіць да 6 раніцы і даставіць. Гэта вядома выклік, таму што вялікі аб'ём і трэба было працаваць усю ноч, але мы справіліся».
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары
Беларусы будут хаваць успамін пра гэта і вярнуць удвойчы ці утройчы!
Дзякуй!