«Dastali, a jana załataja». Pakupniku «Jeŭraopta» doraha abyšłasia tuška kurycy
Žychar Viciebska rabiŭ pakupki z žonkaj u «Jeŭraopcie» i nie źviarnuŭ uvahi na zavyšanuju canu adnaho z tavaraŭ. Promach zaŭvažyli tolki na nastupny dzień, kali vyrašyli pryhatavać kurycu. Ci prosta ŭ takich vypadkach dabicca praŭdy, raźbiraŭsia sajt «Pieršy».
Jak kaža mužčyna, pakupak było šmat i para nie nadała značeńnia vialikaj sumie ŭ čeku. Doma raspakavali pradukty, raźmiaścili ich i ščaśliva zabylisia da nastupnaha dnia.
«Dastali z maraziłki kurycu, a jana, akazvajecca, załataja — cełych 119 rubloŭ», — padzialiŭsia mužčyna.
Pakupnik źviarnuŭsia ŭ hipiermarkiet z patrabavańniem viarnuć roźnicu. Sa słoŭ žychara Viciebska, čeka ŭ ich užo nie było, ale, niahledziačy na heta, rabotniki kramy bieź lišnich pytańniaŭ viarnuli 107 rubloŭ.
Mužčyna nie maje pretenzij da «Jeŭraopta», choć daviałosia vydatkavać svoj čas na viartańnie hrošaj. Pry hetym jon zaklikaje hramadzian nie hublać pilnaść i praviarać čeki paśla kupli.
Čałaviečy faktar ci chałatnaść?
Žurnalisty pakazali videa kantraloru-kasiru adnaho z bresckich hipiermarkietaŭ «Jeŭraopt», kab daviedacca, čamu ŭźnikła takaja situacyja i chto vinavaty.
«Kali razhladać z punktu hledžańnia našaha rehłamientu, to vinavatyja ŭ hetaj situacyi i pradaviec adździeła, i kantralor-kasir. Pradaviec vinavaty, tamu što niapravilna ŭzvažyŭ kurycu i vystaviŭ na vitrynu, a kasir — što nie pravieryŭ pry raźliku».
Taksama dziaŭčyna vykazała zdahadku, što roźnica ŭ vazie adbyłasia nie z-za złoha namieru, a z-za čałaviečaha faktaru.
«Vahavaha tavaru vielmi šmat, asabliva ŭ hipierach. Pradaviec zabivaje canu, mašynalna kładzie tavar na vahi i lepić etykietku, jakaja vyjšła. Vykažu zdahadku, što pry niejkim ruchu rabotnik nacisnuŭ 0 i atrymałasia, što kuryca važyć nie 1,752, a 17,502. Albo pamyliŭsia pry zatarvańni. U lubym vypadku mety padmanuć pakupnika ŭ pradaŭca niama».
Sa słoŭ kantralora-kasira «Jeŭraopta», takija vypadki nie prachodziać biasśledna dla vinavatych. Hrošy pakupniku viernuć, a voś u niaŭvažlivych rabotnikaŭ mohuć źjavicca prablemy.
«Tut usio zaležyć ad kiraŭnika, ale viedaju, što ŭ mnohich kramach sietki da hetaha staviacca vielmi stroha. Naprykład, mohuć zapatrabavać napisać tłumačalnuju i paśla hetaha pazbavić častki premii».
Taksama rabotnica parekamiendavała pakupnikam praviarać čeki, nie adychodziačy ad kasy abo, pa mahčymaści, sačyć za tavaram na elektronnym tabło pry raźliku. I, hałoŭnaje, razumieć, što nichto nie sprabuje ich padmanuć. Bo takija situacyi mohuć uźniknuć z-za prostaha čałaviečaha faktaru.
Ciapier čytajuć
«Stajać na svaim, kožny nakolki moža!» Vialikaja hutarka z Natallaj Dulinaj pra hopnikaŭ z HUBAZiKa, Kaleśnikavu i što tam u kaho ŭ kałonii13
Kamientary