«Ideołahaŭ šmat, a na haspadarku pastavić niama kaho». Łojka prakamientavała pryznačeńnie Karajeva
U novym analityčnym vypusku TOKu ekanamičnaja ahladalnica Volha Łojka vykazała svoj pohlad na pryznačeńnie Juryja Karajeva staršynioj Hrodzienskaha abłvykankama i zhadała svaju sustreču ź im u žniŭni 2020-ha.
Na pohlad Volhi Łojka, apošnija kadravyja pryznačeńni kiraŭnikoŭ vykanaŭčaj ułady ŭ abłaściach vyhladajuć dziŭnymi:
«Novaha hubiernatara [Minščyny] my nie možam pakul vyvučyć. Navat prosta tamu, što čałaviek z «Biełtophazu» zusim nijak nie źviazany z publičnaj palitykaj. (…) Značyć łaŭka sapraŭdy karotkaja».
Pa słovach Łojki, Juryj Karajeŭ na novaj pasadzie taksama
«hladzicca trochi tak dziŭnavata. Čałaviek, jaki biezumoŭna ź ministerskim vopytam, ale voś rabota ź ludźmi…»
Byłaja žurnalistka TUT.BY zhadała svaju sustreču z Karajevym 16 žniŭnia 2020 hoda. U toj čas jon zajmaŭ pasadu ministra ŭnutranych spraŭ.
«My ź im stajali, čakali vystupleńnia Łukašenki na praŭładnym mitynhu. Ja ciapier razumieju, što heta była maja apošniaja narmalnaja žurnalisckaja «praca ŭ poli». Kali ja, pabačyŭšy samotnaha vysokaha čynoŭnika, budučy ŭ kamizelcy, z bedžykam, abaznačanaja całkam jak karespandent TUT.BY, padyšła da Juryja Chadžymurataviča i zadała całkam narmalnyja pytańni, toje, što mianie chvalavała ŭ toj momant.
Jaho heta taksama chvalavała.
Ale jon nie kryčaŭ pra insinuacyi, a ŭ cełym dastatkova niervova, ale padrabiazna i ŭciamna adkazvaŭ na maje pytańni. Nie ciahnuŭ mianie ŭ kutuzku, nie kryčaŭ, što heta sabataž, a atrymaŭšy składanyja pytańni, adkazvaŭ na ich. Tak, u svajoj dastatkova śpiecyfičnaj maniery vysokaha milicejskaha čynoŭnika, ale adkazvaŭ. I heta było narmalna, i heta było možna.
Ja ciapier dumaju, moža, treba było adyści ad jaho, nie padychodzić uvohule. A na toj momant heta była narmalnaja žurnalisckaja ŭdača. Ty idzieš, staić adzinoki Karajeŭ, ty zadaješ pytańni, atrymlivaješ adkazy».
Łojka zhadvaje, što z pryznačeńniem Karajeva ministram unutranych spraŭ u 2019-m hodzie šmat chto źviazvaŭ nadziei na «novy imidž milicyi», ale «potym niešta pajšło nie toje».
«Łaŭka karotkaja. Tamu davodzicca zadziejničać [i Karajeva]. Ja nie ździŭlusia, kali i [jašče adnaho byłoha ministra ŭnutranych spraŭ] Šunieviča kudy-niebudź «pa haspadarčaj linii» pačnuć prasoŭvać. Tamu što ideołahaŭ šmat, a na haspadarku pastavić niama kaho», — ličyć ahladalnica.
Hladzicie całkam:
Ciapier čytajuć
«U turmie ja lubiŭ vynosić śmiećcie». Historyja Mandeły, jaki razumieŭ, što niemahčyma zamanić voraha ŭ zasadu, kali nie viedaješ, jak myślać jaho hienierały88
«U turmie ja lubiŭ vynosić śmiećcie». Historyja Mandeły, jaki razumieŭ, što niemahčyma zamanić voraha ŭ zasadu, kali nie viedaješ, jak myślać jaho hienierały8
«Jak Volski prychodziŭ ź pieratrusam da Kołasa, a Krapiva i Hlebka danosili na kaleh». Apublikavanyja žachlivyja ŭspaminy Ryhora Biarozkina pra represii 1920—1940-ch1717
Kamientary
Jeŝio nie pozdno postupiť učiťsia v Biełorusskuju sielskochoziajstviennuju akadiemiju.