Кожная сустрэча з прадстаўнікамі расійскіх рэгіёнаў выяўляе новыя пункты росту. Пра гэта пасля сустрэчы з дэлегацыяй Алтайскага краю ў Гродне заявіў журналістам старшыня аблвыканкама Уладзімір Каранік.
«Мы досыць актыўна цяпер праводзім сустрэчы з прадстаўнікамі расійскіх рэгіёнаў, наша дэлегацыя была за межамі Гродзенскай вобласці, і мы з радасцю сустракаемся з дэлегацыямі розных рэгіёнаў Расійскай Федэрацыі. Кожная сустрэча выяўляе новыя пункты росту. Кожная сустрэча яшчэ раз пацвярджае, што ў нас вельмі вялікі і не да канца выкарыстаны патэнцыял развіцця супрацоўніцтва», — цытуе экс-міністра аховы здароўя БелТА.
Ён дадаў: «Вынікі ўзаемадзеяння якраз з Алтайскім краем найбольш уражваюць. За мінулы год тавараабарот вырас у 6 разоў. Гэта сведчанне таго, што, можа быць, мы трошкі недапрацоўвалі ў папярэднія гады, але захаванне дынамікі і сёлета (за 4 месяцы ёсць далейшы рост) паказвае, што нам ёсць што прапанаваць адно аднаму, у нас добрыя перспектывы ўзаемавыгаднага супрацоўніцтва на карысць нашых рэгіёнаў і на карысць нашых народаў».
Кажучы пра перспектывы супрацоўніцтва, кіраўнік вобласці пазначыў шэраг напрамкаў. «Гэта абмен тэхналогіямі ў жывёлагадоўлі, паколькі таксама Алтайскі край вельмі далёка прасунуўся, гэта прызнаны лідар Расійскай Федэрацыі ў гэтым кірунку. Абмен найлепшымі практыкамі, з майго пункту гледжання, дасць сінергетычны эфект. Гэта і перапрацоўка, і машынабудаванне, гэта выпуск навяснога абсталявання самаходнай сельгастэхнікі. 6 млн га сельгасугоддзяў патрабуюць апрацоўкі, улічваючы сібірскія абшары, акурат шыроказахопная магутная тэхніка, якая ў тым ліку выпускаецца нашымі вытворцамі, там будзе найбольш запатрабаваная», — адзначыў Уладзімір Каранік.
Ён таксама выказаў надзею на актывізацыю супрацоўніцтва ў сацыяльнай, гуманітарнай сферы. «Гэта і ўзаемадзеянне паміж універсітэтамі, гэта і развіццё турызму, і, натуральна, сумесныя культурныя мерапрыемствы», — рэзюмаваў старшыня Гродзенскага аблвыканкама.
Хрыста Грозеў: ад рамантыка-радыёаматара да чалавека, які выкрыў самыя змрочныя таямніцы ГРУ і ФСБ. Як яго вербавала спецслужба Люксембурга і як ён вымушаны хавацца цяпер
Каментары
працавала некалі ў будынку, дзе месцілася нейкая с/г бібліятэка. аднойчы старыя стэлажы з яе выставілі на калідор, і я са здзіўленнем прачытала пазнакі на паліцах - "дальнее зарубежье" - страны Прибалтики, Польша..., "ближнее зарубежье" - Дальний Восток и т.д.
гэта быў 2011 год...
год 2023... і што бачым? для старшыні аблвыканкама Гродна бліжэй Алтай, чым Польша
железный занавес