«Niezabyŭny adpačynak i spakoj. Praŭda, davodzicca vykonvać režym». Što ludzi pišuć u turystyčnych vodhukach pra Vaładarku
Piščałaŭski zamak — lehiendarnaja Vaładarka — nie tolki śledčy izalatar, ale i histaryčnaja kaštoŭnaść. A dla kartahrafičnych internet-servisaŭ heta zvyčajny abjekt, paśla naviedvańnia jakoha možna pakinuć svoj vodhuk. «Naša Niva» pačytała, jakija ŭražańni ad Piščałaŭskaha zamka zanatavali turysty i jakija acenki pastavili.
Siaredni rejtynh Vaładarki na kartach Jandeksa składaje 3,9 bała, jość 53 vodhuki na abjekt. Častka ź ich maje žartaŭlivy charaktar — ludzi pišuć pra SIZA jak pra hatel:
«Pryvietlivy piersanał, vietlivaje abychodžańnie, niezabyŭny adpačynak i spakoj. Praŭda, davodzicca vykonvać režym».
«Vielmi haścinnaje miesca. Šmat ludziej tam znachodziłasia».
«Atmaśfiera siaredniaviečča, asabliva ŭnutry. Dobraje miesca, dzie možna zadumacca pra dobraje i viečnaje. Dobraja škoła, jakuju lepš prajści zavočna».
«Cudoŭnyja ŭmovy, trochrazovaje biaspłatnaje haračaje charčavańnie, łaźnia, kruhłasutkavaja achova hatela».
«U cełym niabłaha, ale ježa nie vielmi. I škonka taksama nie vielmi zručnaja, a ŭvohule narmalna. Ludzi kamunikabielnyja, u fierzia dajuć pa śviatach».
Dla niekatorych turystaŭ stała siurpryzam, što Piščałaŭski zamak — heta režymny abjekt. Adzin z karystalnikaŭ piša, što navihatar pryvioŭ jaho prosta da čarhi ludziej, jakija čakali mahčymaści addać pieradačy dla źniavolenych. Turyst z fotaaparatam ich ździviŭ.
Častka ludziej tak i nie ŭśviedamlaje, što za abjekt pierad imi. U vodhukach jość skarhi, što da zamka nie padyści, vakoł niama ni ŭkazalnikaŭ, ni ściežak — tolki budoŭla, zakrytyja budynki i chmyźniak. Ludzi pišuć, što zamak razburajecca i što jaho składana sfatahrafavać, bo vysoki płot.
Pa niekatorych vodhukach składana zrazumieć, žart heta ci nie:
«Jon vielmi pryhožy zvonku. Unutry nie była, na žal».
«Pryhoža, kałarytna».
«Atmaśfiernaje miesca! Chutčej by ŭžo zrabili niejki hatel z bałandoj na śniadanak».
Ale ž jość i surjoznyja vodhuki ad ludziej, jakija razumiejuć, što takoje Vaładarka. Niekatoryja ź ich spaznali heta na ŭłasnym dośviedzie:
«Pravioŭ u hetym zamku ŭ ahulnym kala 1,5 hoda pad śledstvam. Dobraha mała, i nie ŭsio tak adnaznačna. Ale ŭspaminaju z nastalhijaj pa biazmetna pražytych hadach».
«Byŭ tut u 2010, nie spadabałasia. Vakoł ludzi sa zbrojaj, nie vypuskajuć nikudy. Spać davodziłasia pa čarzie, bo na 15 miescaŭ było 26 čałaviek. A tak, kazali, miesca dobraje, tolki pahladzieć nichto nie daść».
«Miesca žudaść. Addaje minułym i zahublenymi losami. Viedaju dakładna».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
Ciapier aficyjna: «Vaładarku» rasfarmavali, SIZA-1 pierajechaŭ na novy adras
«Moj tata nie vytrymaŭ by Akreścina». Volha Takarčuk raskazała pra aryšt u 2021-m, Vaładarku, kałoniju, paŭtornaje zatrymańnie i vymušanyja ŭcioki ź siamjoj u 2024-m
Jak Jakub Kołas siadzieŭ na «Vaładarcy» za niesankcyjanavany schod
Ciapier čytajuć
Lehiendarnaja žurnalistka Luboŭ Łuniova raskazała pra Viktara Łukašenku i adnakurśnikaŭ, stvareńnie «Viasny» i palityčny bamond8
Kamientary