Rabotniki lasnoj haspadarki, jakija pracujuć u sielskaj miascovaści, mohuć atrymać mahčymaść pryvatyzavać arendnaje žyllo. Z takoj inicyjatyvaj vystupiŭ kiraŭnik Ministerstva lasnoj haspadarki Alaksandr Kulik, źviarnuŭšysia z takoj prośbaj da Alaksandra Łukašenki padčas jahonaj pracoŭnaj pajezdki ŭ Aršanski rajon.
Kulik prapanavaŭ, kab dać supracoŭnikam lashasaŭ, jakija žyvuć u arendnych kvaterach i damach, raźmieščanych u ahraharadkach i vioskach, prava vykupu hetaha žylla paśla dziesiaci hadoŭ biezdakornaj pracy. Łukašenka padtrymaŭ hetuju inicyjatyvu pry ŭmovie, što takija damy buduć pradavacca «za tyja hrošy, za jakija pabudavali».
Anałahičnaja mahčymaść užo isnuje dla rabotnikaŭ sielskaj haspadarki. Paśla vydańnia adpaviednaha ŭkaza Łukašenki takoje ž prava budzie raspaŭsiudžana i na rabotnikaŭ lasnoj haliny.
Uvohule ž, vystupajučy na svajoj pašpartnaj radzimie ŭ haradskim pasiołku Kopyś Aršanskaha rajona, Łukašenka jaki ŭžo raz za dziasiatki hadoŭ svajho kiravańnia zrabiŭ akcent na nieabchodnaści raźvivać žyllo ŭ małych nasielenych punktach.
Pavodle jaho słoŭ, budavać treba pierš za ŭsio tam, dzie jość pracoŭnyja miescy i zapyt ad pradpryjemstvaŭ. Tudy, maŭlaŭ, ludzi zachočuć sami pierajechać.
«Naohuł nam treba surjozna pierabudavacca — i ŭ vobłaści, va ŭsich abłaściach, i ŭ krainie — i budavać tolki na zamovu žyllo. A ludzi što chočuć, toje budujuć — za svoj košt. My pieraškadžać im nie pavinny, tym bolš u takich pasiołkach», — zajaviŭ Łukašenka.
Taksama Łukašenka zapatrabavaŭ spynić «biazdumnuju budoŭlu» ŭ bujnych haradach i zasiarodzicca na małych pasiołkach:
«Jak tolki abmiažujem budaŭnictva žylla ŭ Minsku i abłasnych centrach — ludzi pryjeduć siudy».
Ciapier čytajuć
Piśmieńnica Taćciana Zamiroŭskaja raskazała pra novuju knihu, sny pra Łukašenku, košt žyćcia ŭ Ńju-Jorku i toje, čamu złuje na niekatorych biełarusaŭ1313
Kamientary