Lvoŭski: Usie, chto sprabavaŭ stvaryć niejkuju supraćvahu Cichanoŭskaj i jaje ofisu, davoli chutka skatvalisia ŭ marhines

Tema ŭpłyvu štaba Viktara Babaryki na demakratyčnyja siły stała adnoj z asnoŭnych u novym vypusku jutub-prajekta «Hadzińničak cikaje».

«Abjektyŭnaja realnaść u tym, što pakul što ŭsie, chto sprabavaŭ stvaryć niejkuju supraćvahu Cichanoŭskaj i jaje ofisu, davoli chutka skatvalisia ŭ marhines. Mahčyma, tak atrymlivajecca, tamu što Ofis Cichanoŭskaj zajmaje adrazu ŭsie dobryja pazicyi. I tamu, kali ty sprabuješ być nie ź imi, tabie davodzicca stanavicca na niejkuju drennuju pazicyju», — adznačyŭ ekanamist i analityk Leŭ Lvoŭski.

Pry hetym analityk dapuskaje, što z vyzvaleńniem Viktara Babaryki i Maryi Kaleśnikavaj «udasca heta źmianić, i jany zmohuć stać alternatyŭnym centram, nie skaciŭšysia nikudy».

Praŭda, kab hetaha dasiahnuć, treba ŭličvać aktualnuju situacyju:

«Prablema sa štabam Babaryka budzie ŭ tym, što z adnaho boku heta vidavočnyja ciažkavahaviki, heta ludzi, z-za jakich pačaŭsia 2020 hod, z-za jakich šmat chto pavieryŭ u toje, što mahčymy pieramieny ŭ Biełarusi. (…) Ale vielmi šmat źmianiłasia. I ciapier ciažka zrazumieć, jakoje ciapier moža być metapakładańnie. Vybaraŭ zaŭtra ŭ Biełarusi nie budzie».

Jak padkreślivaje Lvoŭski, ludzi išli za Babarykam nie tamu što jon byŭ idealnym kandydatam, a tamu što jon prapanoŭvaŭ mahčymaść źmianić uładu tut i ciapier.

«U 2020 hodzie było šmat mahčymaściaŭ, i Viktar Babaryka pradstaŭlaŭ realistyčnyja siły. To-bok ideja była ŭ tym, što prosta zaraz možna źmianić usio ŭ Biełarusi. Heta moža być nie kandydat mary kožnaha ź ludziej, jakija ŭ vyniku vyjšli na pratesty ci pajšli hałasavać u tym liku za Śviatłanu Cichanoŭskuju. Ale heta była realnaść, što možna źmianić, a dalej užo tam demakratyčny praces, budziem raźbiracca i hetak dalej».

Pa słovach analityka, va ŭmovach revalucyjnaha ŭzdymu 2020‑ha hoda pytańnie «čyj Krym?» nie było vostrym: pryjarytetam było źmianić režym, a astatnija pazicyi abmiarkoŭvać paśla, u demakratyčnych umovach.

Adnak ciapier situacyja vyhladaje całkam inakš.

«Ciapier my žyviom u śviecie, chutčej, maraŭ. U realnaści źmianić niešta prosta ciapier ciažka. Vybaraŭ zaŭtra nie budzie — akramia vybaraŭ u Kaardynacyjnuju radu, — navat va Usiebiełaruski narodny schod nielha praniknuć».

Jak zaŭvažaje Lvoŭski, nieabchodna ŭličvać i hieapalityčnyja ŭmovy, u jakich isnuje Biełaruś. Znachodziačysia ŭ Jeŭropie, apazicyjnyja siły vymušanyja dekłaravać jeŭrapiejski šlach, što stvaraje dysanans z nastrojami ŭnutry samoj Biełarusi. I jak u takich umovach vybudoŭvać kamunikacyju z nasielnictvam unutry krainy, analityk nie viedaje.

«U doŭhaterminovaj pierśpiektyvie zdajecca, što my pavinny iści razam ź Jeŭropaj, ale heta značyć adbudoŭvacca ad Rasii. Prosta zaraz adbudoŭvacca ad Rasii… — unutry Biełarusi, napeŭna, heta budzie hučać jak vielmi dziŭnaja teoryja i nie samaja papularnaja. I pry hetym usio roŭna siadzieć u Jeŭropie i pracavać na «biełaruskaje bałota» budzie taksama ciažka. Heta vialikija pytańni, na jakija ŭ mianie niama adkazaŭ», — kamientuje Lvoŭski.

• 18
• 0
• 6
• 7
• 0
• 0
• 0
• 0