У мінскім Зялёным Лузе — ці то сумная, ці то кранальная гісторыя. Там ёсць дзіцячы садок, які празвалі «Чабурашка». Усе з-за мазаік на фасадзе, якія знаходзяцца там, колькі памятаюць мясцовыя жыхары. Падчас рамонту адну з іх затынкавалі, другі Чабурашка — у небяспецы. «Дзеці засмучаныя», — напісала ў Onlíner адна мама.
Гаворка пра дзіцячы сад №347, што на вуліцы Цікоцкага, 52.
— Яго празвалі «Чабурашка». Мазаіка на фасадзе была мясцовай славутасцю. Цяпер, пасля рамонту, яе няма. Дзеці вельмі засмучаныя, — адзначыла маці аднаго з малых.
Прычына расстройства зразумелая: на месцы вясёлага героя з мульціка цяпер сумная тынкоўка.
Сумуюць і бацькі.
— Выхавальнікі сказалі, што плітка абсыпаецца, таму па-над ёй і пачалі тынкаваць. Мазаіка была простая, але ўсе яе любілі. Прыкра.
Чабурашку на другім фасадзе не затынкавалі. Вось ён, на фатаграфіі, зробленай год таму.
У дзіцячым садку №347 растлумачылі гэтую гісторыю. Работы на будынку — планавы рамонт, яго праводзяць ад Упраўлення па адукацыі Першамайскага раёна Мінска.
— На жаль, мазаіка была ўжо небяспечная. Плітка пачала патроху абсыпацца, а пытанні бяспекі — на першым месцы.
Але ёсць і добрыя навіны: другога Чабурашку знішчаць не будуць, прынамсі пакуль, паколькі там стан сцяны нармальны.
Мазаікі былі на сцяне з моманту пабудовы будынка ў 1975 годзе. Адсюль і «Чабурашка» — неафіцыйная назва дзіцячага садка. Малюнак гэтага героя ёсць і на сайце дашкольнай установы.
Зразумела, што бяспека — справа важная. Але хацелася б, каб тыпавыя праекты рамонтаў усё ж улічвалі мясцовыя асаблівасці. Напрыклад, мінулым летам затынкавалі каларытную савецкую мазаіку на сцяне гімназіі №15 на вуліцы Максіма Багдановіча.
Цяпер чытаюць
Былы муж блогеркі, якая разам з 17‑гадовым жаніхом шыкавала на сабранае для хворага дзіцяці, раскрытыкаваў тых, хто гэтыя грошы ёй пераводзіў20
Каментары
трошкі не так) я хадзіла ў гэты садок.. праўда ўсяго два летніх месяцы..
гэты садок быў для дзяцей з дэфектамі маўлення.. таму яго і назвалі чабуРРРашка.. а мазайка ўжо, як ілюстрацыя
я ж туды трапіла (у мяне дэфектаў маўлення не было), таму што, месцаў у садках побач з домам не было.. бацькі ж з пакалення бэбі-бумеры)