«Zamki Biełarusi: pamiž simvalizmam i vajnoj». Publičnaja lekcyja Mikoły Vołkava VIDEA
Zamki — znakavyja abjekty ŭ kulturnym łandšafcie Biełarusi. Mnohim viadomy mif pra «krainu zamkaŭ», jakoj niekali nibyta była naša kraina. A reštki abarončych zbudavańniaŭ usprymajucca ciapier jak simvały našaj vieličnaj historyi. Pra heta ŭ Biełaruskim Moładzievym Chabie ŭ Varšavie, jaki ź niadaŭniaha času staŭ ładzić sustrečy ź biełaruskimi historykami, raspavioŭ kandydat histaryčnych navuk Mikoła Vołkaŭ.
Zamki na praciahu ŭsioj historyi nieśli značnuju simvaličnuju nahruzku, faktyčna jany ŭvasablała saboj hramadskija instytuty ci asob, jakija kiravali peŭnaj terytoryjaj. Takim čynam, jany byli dziejsnym instrumientam abarony peŭnych terytoryj, a taksama simvałam nieparušnaści ŭłady. Z XIII da XVIII st. zamki na biełaruskich ziemlach vielmi źmianilisia, a ŭ ich architektury adbilisia mnohija važnyja fienomieny našaj historyi. Hladzicie ‒ zachaplalny raspovied historyka.
Kamientary