«Niama nijakaj majoj viny, unuku nie budzie soramna za dzieda». Praniknionaje apošniaje słova redaktara «Rehijanalnaj haziety»
Hałoŭnaha redaktara «Rehijanalnaj haziety» i palitviaźnia Alaksandra Manceviča asudzili na 4 hady kałonii. 65-hadovaha žurnalista abvinavacili ŭ dyskredytacyi Respubliki Biełaruś. Jaho apošniaje słova z suda publikuje «Viasna».
U svaim apošnim słovie Alaksandr Mancevič kazaŭ pra svaich znakamitych prodkaŭ, pra hazietu, jakaja stałasia častkaj jahonaha žyćcia, pra svaju hramadzianskuju pazicyju:
«Čuju hałasy prodkaŭ, nikoli nie zdradžvaŭ Baćkaŭščynie. Ja lublu moj narod i maju Biełaruś. Byŭšy za kratami, ja nie zmoh pastavić pomnik baćku na mohiłkach da hadaviny.
Ja nie letucieńnik, ale ŭpeŭnieny, što niekali źjavicca vulica imia «Rehijanalnaj haziety», jakaja macavała aŭtarytet biełaruskaj nacyi, žyła kłopatami čytačoŭ i pisała praŭdu…
Niama nijakaj majoj viny. Škada, što ja jak dzied nie mahu navučyć unuka novym biełaruskim słovam. A maja dačka nie moža patłumačyć unuku, dzie znachodzicca jaho dziadula. Ale jamu nie budzie soramna za dzieda. Škada hazietu, jaka mahła isnavać doŭhija hady…
Svajoj viny nie pryznaju».
«Rehijanalnaja hazieta» — niedziaržaŭnaje vydańnie z Maładziečna, jakoje aśviatlała padziei ŭ paŭnočna-zachodniaj Biełarusi. Jana pisała pra Maładziečanski, Vilejski, Smarhonski, Vałožynski, Astraviecki, Ašmianski, Miadzielski rajony — histaryčnuju Vilenščynu. Vychodziła «Rehijanałka» pa-biełarusku i vyłučałasia najvyšejšym uzroŭniem žurnalistyki. Jaje razhramili ŭ 2023 hodzie, razam z astatnimi niezaležnymi, niepadkantrolnymi łukašenkaŭcam vydańniami.
«Nikoli nie zdradžvaŭ Baćkaŭščynie». Redaktaru «Rehijanalnaj haziety» prysudzili 4 hady kałonii
Ciapier čytajuć
Były muž błohierki, jakaja razam z 17‑hadovym žanichom šykavała na sabranaje dla chvoraha dziciaci, raskrytykavaŭ tych, chto hetyja hrošy joj pieravodziŭ19
Kamientary