Jana pracavała na budoŭli mularom, budavała damy, u tym liku Miedinstytut i 9-ju kliničnuju balnicu.
Pamierła mama adnaho z najlepšych futbalistaŭ u historyi Biełarusi Alaksandra Hleba — Lidzija Uładzimiraŭna.
«Asacyjacyja «Biełaruskaja fiederacyja futbołu» vykazvaje ščyryja spačuvańni viadomamu biełaruskamu futbalistu i členu Vykanaŭčaha kamiteta BFF Alaksandru Paŭłaviču Hlebu ŭ suviazi sa śmierciu maci. Našy dumki i malitvy z vami i vašymi blizkimi ŭ hety ciažki dla vas čas. Viečnaja pamiać!»— havorycca ŭ paviedamleńni pres-słužby BFF.
Lidzija Uładzimiraŭna niejak zhadvała ŭ intervju «Kamsamołcy»:
«My z mužam u Minsku z 1971 hoda. Ja na budoŭli mularom pracavała, voś takija damy, jak hety, u jakim my žyviem, budavała. Dobra pamiataju ścieny miedinstytuta, 9-j kliničnaj.
Muž moj kiroŭcam byŭ na aŭtobusie, jaki nas razvoziŭ na budaŭničyja abjekty. Nie skažu, što my ź im tolki sustrelisia, adrazu i pažanilisia. Jon byŭ važnym chłopcam, dziaŭčaty na jaho zaziralisia. Niekalki hadoŭ sustrakalisia. Potym zaciažaryła Sašam. Daktary kazali, maŭlaŭ, vam niebiaśpiečna naradžać! Ale ja advažyłasia. Tak na śviet źjaviŭsia Saša. Možacie ŭjavić, jak my byli rady. Płakali ad ščaścia. Imia, darečy, vybraŭ muž. «Sašam budzie!»— skazaŭ — i kropka.
— Tata, och jakim jon byŭ tady zaŭziataram. Heta ciapier my pamiašanyja na futbole razam. A tady Pavieł [muž i tata Alaksandra i Viačasłava Hlebaŭ — NN] moh kupić bilet i rezka sarvacca ź Minska ŭ Tbilisi, kab pazaŭzieć za minskaje «Dynama». A la televizara što rabiłasia: jon ža nie zaŭzieje, a jak byccam sam hulaje na poli! Pra matčy ŭ Minsku naohuł maŭču. (…)
Sašu na himnastyku addała, jon byŭ ruchavym chłopčykam. Ujavicie karcinu: u adnaho zub zabalić, inšy na himnastyku spaźniajecca. Ciažkavata było, kali tatu našaha na paŭhoda ŭ Čarnobyl zabrali, likvidataram. Potym syny ledź padraśli, i stała lahčej», — kazała Lidzija Uładzimiraŭna.
Kamientary
My ni pra što nie zabylisia