Ksiondz Akałatovič: Mianie abvinavacili ŭ špijanažy na karyść Polščy i Vatykana

Z paviedamleńnia, jakoje śviataru ŭdałosia pieradać, u ahulnych rysach stanovicca zrazumieła, u čym jaho abvinavacili. Nahadajem, sud prachodziŭ u zakrytym režymie, i nijakich aficyjnych źviestak pra spravu nastajaciela z Vałožyna nie było.

Ksiondz Hienrych paviedamiŭ, što jaho abvinavacili ŭ «špijanažy na karyść Polščy i Vatykana», što jon nazvaŭ «hrubaj pravakacyjaj». Jon padkreśliŭ, što nikoli nie byŭ nijakim špijonam, što jon — słuha Boha, a sudziać na samoj spravie nie jaho adnaho, a ŭsiu Katalickuju carkvu ŭ Biełarusi.

Spasyłajučysia na słovy kardynała Kazimira Śviontka, jakoha taksama trymali ŭ SIZA KDB, śviatar adznačyŭ, što «śviataroŭ pieraśledujuć, kab zakryć nam raty, kab Katalickaja carkva nie kazała praŭdu».

Pa słovach asudžanaha ksiandza, u jaho spravie «niama ni słova praŭdy, nivodnaha fakta, jaki b śviedčyŭ pra špijanaž, a ŭsio abvinavačańnie trymajecca na chłuśni, pahrozach i šantažy». Jon taksama padkreśliŭ, što ź dziasiatkaŭ śviedkaŭ — u tym liku čynoŭnikaŭ i vajskoŭcaŭ — nichto nie daŭ suprać jaho abvinavaŭčych pakazańniaŭ.

«Kali niama faktaŭ, a ŭsio roŭna sudziać pad nadumanaj padstavaj — heta palityčny praces», — ličyć śviatar.

U jaho pasłańni taksama havorycca pra niapravilny pierakład jaho tekstu ŭ materyjałach spravy — miarkujecca, što havorka idzie pra niejki list na polskaj movie. Uzhadvajucca ekśpierty ź Ministerstva abarony, z čaho možna zrabić vysnovu, što śviatara mahli abvinavacić u nibyta pieradačy niejkich źviestak vajennaha charaktaru.

U Vałožynie znachodzicca vajskovaja častka, jakaja raźmieščana ŭ samym centry horada — u byłym pałacy pobač z kaściołam.

Śviatar miarkuje, što jaho sprava była sfabrykavanaja ŭ tym liku dziela taho, kab na nadumanaj padstavie i pad vyhladam «naniesienaj škody» zabrać achviaravańni, jakija ŭ jaho kanfiskavali, i zapatrabavać jašče bolšuju sumu.

Taksama katolik.life stała viadoma, što ksiandza schilali da pravakacyj suprać niekatorych katalickich ijerarchaŭ, ale jon admoviŭsia ŭdzielničać u hetym. Hienrych Akałatovič padkreślivaje, što hanarycca tym, što moža pakutavać za Katalickuju carkvu, za vieru, za Boha, i prosić Jaho dać jamu siły, kab da kanca zastavacca hodnym vučniem Chrysta.

Da ŭsich, chto čynić biezzakońnie, śviatar stavicca jak da jazyčnikaŭ: nie praklinaje, nie žadaje zła, a addaje na Božuju spraviadlivaść.

Śviatar pa-raniejšamu nie maje mahčymaści adpraŭlać śviatuju Imšu, jamu navat nie dazvalajuć trapić u malitoŭnuju zału SIZA, bo jana «nie dla jaho» i pastajanna zakrytaja.

U śviatara invalidnaść, chvoraje serca, hipiertanija, cukrovy dyjabiet i inšyja surjoznyja prablemy sa zdaroŭjem, ale nie akazvajecca nieabchodnaja miedycynskaja dapamoha. Zhodna z prysudam, chutka jaho pavinny nakiravać u kałoniju ŭzmocnienaha režymu.

• 1
• 0
• 0
• 3
• 5
• 6
• 22
• 0