Naša mova: jak u vas nazyvali małyja sałodkija jabłyki?
Pryjšła jabłyčnaja para, minuŭ Jabłyčny Spas.
U fejsbuku veb-redaktara Andreja Kuźniečyka natyknuŭsia na nastupny dopis:
«Na Kamaroŭcy bieły naliŭ za 20 tysiač. Tak i stała pierad vačyma vioska z zasypanym biełym nalivam sadam, jaki nie jeli, bo byli malinaŭki i karabkoŭki.
A karabkovak i malinavak na Kamaroŭcy niama. Karabkovak, najsmačniejšych jabłyk u śviecie, ja ŭvohule paśla svajoj vioski nidzie nie sustrakaŭ».
Rodavaja vioska Kuźniečyka — u Sienńnienskim rajonie. U kamientach stali vysiatlać, što za karabkoŭki, bo nichto takoj nazvy nie čuŭ. «Heta mały sałodki, najsmačniejšy ŭ śviecie letni jabłyk, biełaruski dalikates», — rastłumačyŭ Andrej.
Ja adrazu pahadziŭsia, što najsmačniejšymi jabłykami ź dziacinstva byli ranetki — taksama małyja i sałodkija. Takija pałasatyja, ćviordyja jabłyki, biez kiślinki, pamieram z šaryk dla holfa (nie hulaŭ, ale trymaŭ u rukach). Raśli ŭ susiedziaŭ u hłybini sada. U kałhasnym sadzie takich, viadoma, nie było. Jakoje było ščaście ŭ žniŭni źjeści hetych jabłyk.
Pamiataju, adnojčy pryvioz hetych ranetak u redakcyju ź vioski. Tahačasnaja viarstalnica skazała z zachapleńniem: «Jakija smačnyja hetyja fihniuški!»
A jak u vas nazyvali hetyja jabłyki? I jakija hatunki jabłykaŭ vy ličycie samymi smačnymi?
Navukoviec raspavioŭ pra hieałahičnyja zahadki Biełarusi: irtuć ź ziamli i kratar ad padzieńnia mietearyta, jaki źniščyŭ usio žyvoje ŭ radyusie tysiač kiłamietraŭ

Kamientary