Čamu mieniedžary-milenijały vyharajuć na pracy chutčej za inšych?
Być mieniedžaram siaredniaha źviana nikoli nie było lohka. Ale siońnia jany sutykajucca z prablemami, jakich raniej nie było, i ŭ vyniku vyharajuć chutčej, čym ich papiaredniki. Što z hetym rabić, vyśviatlała BBC.
Kali małady supracoŭnik atrymlivaje pavyšeńnie ŭ kampanii, čaściej za ŭsio jaho robiać mieniedžaram siaredniaha źviana. U jaho vyrastaje zarobak, ale małady supracoŭnik nie adrazu razumieje, što nasamreč jon uziaŭ na siabie. 15% takich mieniedžaraŭ u ZŠA nieŭzabavie pačynajuć pakutavać na depresiju.
Zahannaje koła, u jakoje traplajuć paśla pavyšeńnia
Kali kamanda nie spraŭlajecca z zadačami, pastaŭlenymi kiraŭnictvam, małady mieniedžar, chutčej za ŭsio, pasprabuje ŭziać na siabie častku pracy kamandy. Jamu budzie praściej pierapracavać, čym padarvać svaju reputacyju jak dobraha mieniedžara. U vyniku, sprabujučy papiaredzić vyharańnie kamandy, jon vyharaje sam — pra jaho stan ŭ kampanii nie kłapocicca nichto. Dalej pačynajecca zahannaje koła — zamorany mieniedžar nie zdolny kłapacicca pra kamandu jak śled. I vyharajuć usie.
Da taho ž, maładym ludziam časta niaprosta pieradavać uniz zahady kiraŭnicva, jakija buduć złavać ci zasmučać kamandu. I naadvarot — adčytvacca pierad kiraŭnictvam pra niaŭdačy kamandy. Heta i nazyvajecca «abcuhami» siaredniaha mieniedžmientu, kaža Džejkab Chirš, dacent kafiedry arhanizacyjnych pavodzinaŭ i kiravańnia Univiersiteta Taronta.
Situacyja ŭskładniajecca jašče i tym, što siońniašnija mieniedžary siaredniaha źviana — a heta zvyčajna maładyja supracoŭniki, jakija iduć na pieršaje pavyšeńnie, bo im čaściej za ŭsio ad 25 da 40 hod — milenijały. A milenijały ŭ pryncypie bolš schilnyja da vyharańnia na pracy, čym ludzi inšych pakaleńniaŭ. Daśledčyki bačać niekalki pryčyn dla hetaha.
Što nie tak ź milenijałami?
Pa-pieršaje, milenijały raśli ŭ kultury, jakaja ŭsłaŭlała praźmiernuju pracu. Tolki toj zasłuhoŭvaje karjernaha pośpiechu, chto ŭkłaŭ najbolš sił i enierhii ŭ svaju pracu — hetaja dumka visieła ŭ pavietry ŭ nulavyja. Bolš taho, kali moładź pačynała pracavać, zdaryŭsia ekanamičny kryzis 2008 hoda — i ŭsim stała našmat ciažej atrymać pavyšeńnie ci pavialičyć svoj zarobak.
Papiaredniaje pakaleńnie pomniła i inšyja časy. A milenijały ŭspryniali taki paradak rečaŭ nie jak vyklučeńnie z praviłaŭ, a jak praviła.
I navat pieražyŭšy toj kryzis, praciahvajuć vymotvać siabie na pracy.
U hetyja ž nulavyja praca pačała dahaniać ludziej u luby čas dnia i nočy, doma, na adpačynku ci ŭ kaviarniach — bo ŭsie pačali karystacca smartfonami. Miežy asabistaha i pracoŭnaha žyćcia ściorlisia.
Jašče adna pryčyna, čamu milenijałam ciažej pracujecca, źviazanaja ź siamiejnymi raskładami. Padkošanaja kryzisam, moładź na Zachadzie ŭziała za normu žyć razam z baćkami. U vyniku, kali jany stvarajuć svaje siemji, jany musiać kłapacicca i pra małych dziaciej i ŭžo pra svaich baćkoŭ, razryvajučysia na dva baki.
U amierykancaŭ hetaje pakaleńnie nazyvajecca «pakaleńniem sendviča», to bok zacisnutym z abodvuch bakoŭ.
Da taho ž, na nas usich navaliłasia pandemija i dabiła milenijałaŭ darešty — kolkaść vypadkaŭ źniasilenaści i demaralizacyi vyrasła ŭ razy.
Što rabić?
Biznes-koŭč Šyłpa Pančmacija z Łondana raić najpierš surjozna abmiežavać pracoŭny čas da ŭłasna pracoŭnaha času. A dla hetaha varta źmianić pracoŭnuju kulturu ŭ kampanii — tak by mović, tranślavać z usich bakoŭ dumku pra toje, što niepryhoža i niakruta pierapracoŭvać i zastavacca na pracy da siami viečara.
Pa-druhoje, jana rekamienduje źmianić naładki ŭ śfiery met i zadač.
Varta aryjentavać ludziej nie na vykanańnie zadańnia, a na praduktyŭnaje vykanańnie zadańnia. Jak i dzie jano adbyvajecca — nie tak istotna.
Džejkab Chirš padkreślivaje, što, kab źnizić stres siaredniaha mieniedžara, dastatkova raźvieści dźvie jaho roli ŭ časie i prastory. Kali mieniedžar adčytvajecca pierad kiraŭnictvam i tut ža vysłuchoŭvaje skarhi ad padnačalenych — jon u razy bolš stresuje. Heta moža padacca nie vidavočnym krokam, ale śpiecyjalistu varta raźvieści hetyja sustrečy pa časie, i adpačyć pamiž imi — i jahony ŭzrovień stresu surjozna źnizicca. Usim ciažka sumiaščać dźvie roli.
Nu i narešcie, varta pryznać, što kiravać ludźmi — heta nie dla ŭsich. I lepš pryniać heta adrazu, nie davodziačy siabie da źniasileńnia i depresii na pasadzie, jakaja vam nie padychodzić.
Kamientary