Biełaruskaja mova maje ŭsie šancy na vialikuju budučyniu. Takoje mierkavańnie vykazaŭ karespandentu BIEŁTA piśmieńnik, hałoŭny redaktar rasijskaha časopisa «Raman-hazieta» Juryj Kazłoŭ, jaki siońnia pryniaŭ udzieł u mižnarodnym kruhłym stale «Suhučča: litaraturny praces i infarmacyjnaje hramadstva».
«Ja z hłybokim pavahaj staŭlusia da biełaruskaj litaratury. U mianie vyklikaje vialikuju simpatyju toje, jak vaša dziaržava stavicca da raźvićcia biełaruskaj movy. Budučy nośbitam biełaruskaj kultury, piśmieńnik ciesna datykajecca i z ruskaj, i ŭ takim sintezie litaratura vychodzić na novyja rubiažy», — adznačyŭ Juryj Kazłoŭ.
«Naturalna, ja viedaju biełaruskich kłasikaŭ — Kupału, Kołasa, Tanka, ale taksama i niekatorych sučasnych biełaruskich piśmieńnikaŭ — Trachimionka, Sałamachu, ź vielizarnym zadavalnieńniem čytaju biełaruskuju paeziju. Biełaruskaja mova takaja vobraznaja, pryhožaja i biare za dušu. U jaje moža być vialikaja budučyniu, kali jana budzie pravilna raźvivacca. I siońnia siarod słavianskich movaŭ jana zajmaje hodnaje miesca», — ličyć surazmoŭca.
Hałoŭny redaktar «Raman-haziety» vykazaŭ mierkavańnie, što ad biełaruskich piśmieńnikaŭ čytačy siońnia čakajuć bolš tvoraŭ mienavita pra žyćcio sučasnaj Biełarusi. «My šmat pra heta viedajem z navinaŭ, ale tyja tvory, jakija adlustroŭvajuć duchoŭnaje žyćcio biełarusa va ŭsioj paŭnacie, na moj pohlad, rasijskamu čytaču pakul niedastupnyja», — ličyć jon.
Ciapier čytajuć
Navukoviec raspavioŭ pra hieałahičnyja zahadki Biełarusi: irtuć ź ziamli i kratar ad padzieńnia mietearyta, jaki źniščyŭ usio žyvoje ŭ radyusie tysiač kiłamietraŭ3
Kamientary